Robert Janusz von Thorn-Czekański

Robert Janusz von Thorn-Czekański
Kraj zamieszkania	Księstwo Sarmacji
Funkcje publiczne	Kaizer-Senior Cesarstwa Valhalli, Asesor Sądu Krajowego Księstwa Sarmacji, Ekskanclerz Księstwa Sarmacji
Tytuł szlachecki	Kawaler
Tytuł honorowy	Kaizer, Diuk
Znany również jako	RCA, Arakiel, Adrien, Czekan

Biogram

RCA na wakacjach, Góry Sowie, 2007 r.

W Księstwie Sarmacji od 19 lipca 2002 r. Wielokrotny poseł, senator i Kanclerz. Pełnił funkcje członka Rady Regencyjnej, Regenta, Namiestnika. W sierpniu 2006 roku podejmuje prace nad projektem, którego owocem stanie się Cesarstwo Valhalli. Przez kilka miesięcy pełni władzę jako jego Kaizer. Wkrótce po jego abdykacji Cesarstwo upada. Jeden z najbardziej zasłużonych Sarmatów.

Użytkownik Micropedii od października 2006.

Sarmacja

25 lipca 2002 r. objął urząd Podskarbiego (ministra finansów i gospodarki), 11 października 2002 z powodu braku czasu podał się do dymisji. Od 25 września 2002 r. do 6 stycznia 2003 r. poseł na Sejm Księstwa Sarmacji. Przez dwa tygodnie grudnia 2002 r. Marszałek Wielki (minister sprawiedliwości) do 22 grudnia 2002 r., kiedy został odwołany po konflikcie z Księciem. Od 25 maja 2003 r. do 25 stycznia 2004 r. Kanclerz Księstwa Sarmacji. Namiestnik Marchii Trzyczaszkowskiej od 14 stycznia 2004 r. do 25 stycznia 2004 r. Założyciel i dziedzic powstałej w październiku 2003 r. wsi Czekany (wówczas w Hrabstwie Mirii, następnie w Marchii Trzyczaszkowskiej, ob. Terytorium Koronne). Od września 2007 r. do grudnia 2007 r. Wojewoda Koronny Terytorium Koronnego. W grudniu 2007 r. wybrany do Izby Poselskiej największą ze wszystkich kandydatów liczbą głosów. Swój wynik poprawia w marcu 2008 r. kiedy zdobywając kolejny raz największą liczbę głosów przedłuża swój pobyt w Izbie Poselskiej.

Główny udziałowiec i założyciel przedsiębiorstwa SarPower, posiadającego elektrownię wodną na zachodnim wybrzeżu Sarmacji. Doprowadził do połączenia się największych sarmackich firm, tworząc tym samym Sarmacką Federację Handlową, największy koncern w Sarmacji, późniejsze Sarco.

Rektor i założyciel Sarmackiej Szkoły Nauk Społecznych oraz Uniwersytetu Grodziskiego. 25 stycznia 2004 r. powołał do życia Instytut Historii Marchii Trzyczaszkowskiej.

Razem z Księciem Piotrem Mikołajem organizował I, II i III Zjazd Księstwa Sarmacji w 2003, 2004 i 2005 r., obecny również na wszystkich organizowanych w Toruniu i Łodzi spotkaniach i urodzinach diuka Kowalczykowskiego we wrześniu 2004 r., w lutym 2005 r. zorganizował urodziny w Toruniu, na które przybyli również Sarmaci z całego kraju, w lutym 2008 r. współorganizator Urodzinowego Zjazdu w Kłodzku.

Autor licznych sarmackich witryn internetowych, inicjatyw i zmian w prawie. Filantrop znany z wspierania finansowego i organizacyjnego licznych inicjatyw sportowych i kulturalnych. Częsty bohater sarmackich dzieł o charakterze literackim, wyrazista, dla niektórych nadzwyczaj kontrowersyjna postać.

Tytuł baroneta otrzymał 25 lipca 2002 r. Od 25 lutego 2003 r. baron, od 25 maja 2003 r. wicehrabia, od 25 sierpnia 2003 r. hrabia, od 4 października 2003 r. markiz. 25 października 2003 r. odznaczony Złotym Orderem Zasługi (ob. Krzyż Złoty Orderu Wolności). Od 15 stycznia 2004 r. diuk. 5 lutego 2004 r. opuścił Księstwo Sarmacji, zrzekając się obywatelstwa i posiadanego tytułu arystokratycznego, które odzyskał po powrocie kilka tygodni później. W czerwcu 2004 r. dopuścił się zbrodni, blokując na kilka godzin serwer główny Księstwa Sarmacji, za co, po procesie prowadzonym przez Księcia, skazany został na cztery miesiące pozbawienia wolności, utratę praw publicznych i wszelkich tytułów, po dwóch miesiącach zwolniony warunkowo. 5 listopada 2004 r. objęty amnestią z okazji urodzin Księcia powrócił do czynnego życia w Księstwie Sarmacji. 19 listopada 2004 r. powołany ponownie na funkcję Namiestnika Marchii Trzyczaszkowskiej w krótkim czasie sprawił, że stała się drugą najsilniejszą prowincją w Księstwie. 25 grudnia 2004 r. ponownie wyniesiony do stanu szlacheckiego, otrzymał tytuł baroneta. Od 4 lutego 2005 r. baron. 10 lutego 2005 r. powołany na stanowisko Ministra Samorządu Terytorialnego. We wrześniu 2007 r. Trybunał Honorowy, za wydarzenia związane z działaniem Cesarstwa Valhalli obniżył jego tytuł z markiza do kawalera, którego następnie się zrzekł. W dniu 5 listopada 2007 r. ponownie wyniesiony do godności kawalera Księstwa Sarmacji za zasługi dla Terytorium Koronnego i życia politycznego i prasowego w Księstwie. W dniu 16 listopada 2007 roku, a następnie 4 lutego 2008 roku ponownie powołany na stanowisko Regenta Księstwa Sarmacji. W dniu 23 grudnia 2007 roku ponownie wybrany posłem Izby Poselskiej uzyskawszy najwyższy wynik spośród 21 startujących kandydatów.

Ród von Thorn

Drzewo genealogiczne Rodu von Thorn

Założyciel i Senior pierwszego wirtualnego Rodu. Początkowo Ród nosił nazwę "Ród Czekańskich" z czasem zmieniony w "Ród von Thorn". Członkami Rodu było wielu wybitnych miszkańców Księstwa Sarmacji.

Cechą wyróżniającą członków Rodu jest przedrostek von Thorn występujący w nazwisku. Rodową miejscowością była Wieś Czekany.

Cesarstwo Valhalli

Prace nad projektem, początkowo zwanym „Reich”, rozpoczął 8 sierpnia 2006 r. Po trwających kilka tygodni pracach Cesarstwo Valhalli 7 października 2006 r. ogłasza niepodległość. Jako główny twórca kraju zostaje wybrany na pierwszego Kaizera, w maju 2007 r. abdykuje po wydarzeniach związanych z ponownym oderwaniem się Mandragoratu Wandystanu od Księstwa Sarmacji. Twórca niemalże całego prawodastwa valhallijskiego, ustroju i zasad działania Cesarstwa Valhalli (uznawanych za jedne z najbardziej demokratycznych, a jednocześnie szanujących monarchistyczną formę rządów). W sierpniu 2007 r. rozstaje się z Valhallą i wraca do Księstwa Sarmacji.

Działalność polityczna

• Członek Socjaldemokracji Księstwa Sarmacji.
• Założyciel i sekretarz generalny Trzeciej Drogi — socjaldemokratycznej partii Księstwa Sarmacji.
• Założyciel i Przewodniczący Narodowej Partii Sarmacji. Doprowadza do połączenia jej z Sarmackim Ruchem Monarchistycznym "Korona" tworząc NZM.
• Twórca i Przewodniczący Narodowego Związku Monarchistycznego.
• Twórca i Przewodniczący Nowej Prawicy Sarmackiej.

Działalnośc twórcza

• Redaktor czasopism sarmackich „Krezus”, „Czas”, „Brama Sarmacka”, „Wieści”, „Sarmackiego Kuriera Monarchistycznego”, „Nowej Prawicy Sarmackiej” i valhallijskiego „Słowa Valhalli”, publikuje także okolicznościowo w wielu innych periodykach wirtualnego świata.
• Autor powieści "Spotkanie po latach", która zdobyła dużą popularność wśród Sarmatów.
• Twórca wystawy Mężowie Stanu w Galerii Książęcej w Grodzisku.
• Założyciel i pierwszy prezes Sarmackiej Ligi Hokeja. Trener narodowej drużyny hokejowej, która pod jego przewodnictwem zdobyła w 2003 r. tytuł Mistrza V-Świata w hokeju na lodzie.
• Założyciel i pierwszy prezes Sarmackiej Ligii Piłki Nożnej, dziś zwanej „Wieści Ekstraklasa”.
• Dwukrotny (w parze z diukiem Kowalczykowskim) mistrz V-Świata w piłkarzykach.

Zjazdy Sarmacji

Organizator trzech pierwszych Zjazdów Księstwa Sarmacji odbywających się w Toruniu w latach 2003, 2004 i 2005. Twórca programów, atrakcji, organizator lokali. Na III Zjeździe zorganizował wielką ucztę urodzinową diuka Kowalczykowskiego. Znany z oprowadzania sarmackich wycieczek po Toruniu, zasłynął opowieścią legendy o powstaniu nazwy miasta.

Nagrody i wyróżnienia

• Laureat nagrody UNICORN MEDIA CORPORATION AWARDS w kategorii: Twórca najlepszego artykułu - styczeń-marzec 2008.
• 6 miejsce w Rankingu "40 osób, które miały największy wpływ na v-świat" - Wandea Ludu i Park Stołeczny
• Sarmata Roku 2006 - prestiżowy tytuł przyznawany przez Wieści najbardziej wpływowym Sarmatom.

Herby

Herb Piękne Życie (Sarmacja)	Herb von Thorn (Valhalla)	Herb Godziemba (real)
W tarczy błękitnej koniczyna trójlistna bez łodygi złota, pomiędzy jej liśćmi liście dębu srebrne. W klejnocie godło powtórzone.	Herb sercowy. Pola trzecie i czwarte koloru czarnego z białym Irminsulem w centrum. Pola drugie i piąte złote. W polu pierwszym na złocie czarny Gryf Valhalijski kroczący, zwrócony w prawo.	W tarczy czerwonej sosna barwy naturalnej, o trzech konarach i pięciu korzeniach. W klejnocie pół rycerza w zbroi, trzymającego w prawej ręce taką samą sosnę.

Ulubione cytaty

• Bez ryzyka nie ma chwały. - Bismarck
• Divide et Impera. - Machiavelli
• Mój Honor oznacza Wierność - dewiza SS.
• Po moim trupie. - własne