Aureliusz Łuczak

Aureliusz Łuczak
Prezydent Eskwilinii
Okres urzędowania	od 1 czerwca 2009 do 1 grudnia 2009
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	jako pierwszy
Następca	Adam Zygmunciak
Premier Eskwilinii
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Okres urzędowania	od 20 października 2011 do 15 marca 2012
Poprzednik	Havelock Jaskoviakus
Następca	Marcin Wilczyński
Przewodniczący Rady Narodowej
Przynależność polityczna	Partia Ludowa
Okres urzędowania	od wrzesień 2010 do 9 stycznia 2011
Poprzednik	Havelock Jaskoviakus
Następca	Ursus A. Prystor
Przewodniczący Rady Narodowej
Przynależność polityczna	Partia Ludowa
Okres urzędowania	od luty 2010 do czerwiec 2010
Poprzednik	Marcin Wilczyński
Następca	Havelock Jaskoviakus
Prezes Sądu Najwyższego
Okres urzędowania	od 7 stycznia 2011 do czerwiec 2010
Poprzednik	Cheewazz Khadil
Następca	Cheewazz Khadil

Aureliusz Łuczak vel Aurelius Lucakius - eskwiliński polityk i prawnik. Pomysłodawca i jeden z założycieli Eskwilinii. Tymczasowy Zwierzchnik Państwa, prezydent Eskwilinii w okresie czerwiec-grudzień 2009, poseł II, III, IV i V kadencji parlamentu, i Przewodniczący Rady Narodowej III i V kadencji. Obecnie Prezes Sądu Najwyższego. Właściciel wydawnictwa Ne.

To właśnie temu człowiekowi zawdzięczane jest odrodzenie Państwa Eskwilińskiego. Aureliusz Łuczak jest pomysłodawcą i sygnatariuszem Deklaracji Niepodległości. Na mocy jej zapisów, w maju AD 2009 został Tymczasowym Naczelnikiem Państwa, a potem – w wyniku wyborów – pierwszym Prezydentem Rzeczypospolitej. Później, piastując godność Ministra Spraw Zagranicznych, rozpoczął starania o przyjęcie Eskwilinii do OPM. Przez długi czas prowadzona przez niego Partia Ludowa była drugą siłą polityczną na Wyspie, a Aureliusz Łuczak głównym pretendentem do urzędu prezydenckiego, który opuścił w listopadzie AD 2009.

Wielokrotny poseł, Przewodniczący Rady Narodowej III i V kadencji. Równocześnie z działalnością publiczną angażował się w Eskwiliński System Gospodarczy; był właścicielem wydawnictwa Ne oraz kilku innych przedsiębiorstw. Prezes Sądu Najwyższego od stycznia do października 2011. Później wyłoniony jako szef rządu pozaparlamentarnego. Premierem był do marca 2012. Odznaczony Orderem Złotego Orła oraz Orderem Gwiazdy Niepodległości Eskwilinii.