Język morwański

Język morwański
Regulowany przez	Lord Protektor
Używany w	Morvan
Grupa językowa	celtycki
Kolejność zdania	SVU
Podstawy słowotwórcze	Gaelicki Irlandzki, Polski
Pismo	{{{pismo}}}

Pochodzenie

Jest to uproszczona i prymitywna wersja gaelickiego używana przez Morvańczyków. Wyewoluowała z pierwotnego dialektu iroszkockiego pod wpływem języków Sarmackiego, Gellońskiego i Acjańskiego.

Zasady

Język morwański pozbawiony jest skomplikowanej fonologii gaelickiej. Gramatyka, w tym budowa zdania, zaczerpnięte są z pierwotnego języka Acjańskiego, którego pochodzenie jest dość problematyczne, gdyż niewiele zachowało się jego przykładów. Niektóre sformułowania są też kalką z języka Sarmów.

Morwański na pewno jest językiem bardzo nieprecyzyjnym - wypowiedzi i zapiski muszą zawsze być bardzo dokładnie interpretowane, co utrudnia tłumaczenie ich na polski. Zasady gramatyczne nie są precyzyjne, wręcz przeciwnie, są dość ogólne i trudno czasem je rozszyfrować dla danego tekstu. Czytelnik musi więc polegać na najczęściej dorozumianym przez siebie kontekście, przez to w tłumaczeniach częste są pomyłki.

Ojcze nasz po Morwańsku

ár athair cé tá i sáimhín,

Séanta do ainim,

Do ríocht go dtaga,

Do toil go raibh,

Ar cré e ar sáimhín,

Do arán go ngéillimid,

Géill sinn inniu,(...)

Dialekty

Istnieją cztery główne dialekty morwańskiego:

• "Mór" - "wielki", popularny w okolicach Scrios atha Morvan oraz na północy i wschodzie Morvanu. Obecnie uważany za standardowy język, używany przez większość mieszkańców państwa.
• "Beag" - "mały", rozpowszechniony na południu, w okolicach Sadyby i Radoszyc. Posiada charakterystyczny akcent na ostatnią sylabę.
• "Híleant" - "górski" używany w rejonie Maire i w górach Czarnych. Uważany za najbardziej wierne odwzorowanie dawnego języka, sprzed napływu wielu sarmatyzmów.
• "Farraigh" - "morski", dialekt Morvańczyków zamieszkujących Złote Wybrzeże. Charakteryzuje się śpiewnym, wysokim akcentem.