Einar I Bjørn

Einar I Bjørn (właściwie: Einar Bjørn Olavsen av Siglivsborg) - pierwszy król Nordii i założyciel państwa.

Imiona	Einar Bjørn
Nazwisko	Olavsen Siglivsborg
Dynastia	Siglivsborgowie
Kraj	Nordia
Tytuł honorowy	król
Tytulatura	Jego Królewska Mość Einar Bjørn z woli Narodu król Nordii

Koronacja

Panowanie rozpoczął wraz z proklamowaniem istnienia Królestwa Nordii. Oficjalnie koronowany na króla został ponad miesiąc poźniej, 31 stycznia 2010 roku. Obwołany monarchą, zgodnie ze starym zwyczajem, przez reprezentanta narodu. Tej honorowej funkcji dostąpił premier Sven Haugland.

Panowanie

Po proklamowaniu utworzenia Królestwa Nordii pierwszym celem nowego monarchy było zaprowadzenie porządku w nowopowstałym państwie. Zajął się rozbudową strony internetowej i promocją państwa na zewnątrz. Po uchwaleniu konstytucji rozpoczął się proces tworzenia niezbędnych dla funkcjonowania państwa praw. Przez kilka miesięcy, między innymi za sprawą króla Nordia przeżywala okres dynamicznego rozkwitu, który pomógł wprowadzić kraj na właściwe tory i dając możliwość właściwego funkcjonowania państwa po ustabilizowaniu się aktywności obywatelskiej.

Po zaprowadzeniu porządku w kraju nadszedł czas na działalność międzynarodową. Rozpoczął zabiegi dyplomatyczne razem z premierem Hauglandem doprowadzając do podpisania pierwszych traktatów międzynarodowych i uznania Nordii na arenie międzynarodowej.

W marcu 2010 roku wysłał do monarchy Rzeczypospolitej Obojga Narodów notę dyplomatyczną, w której domagał się oficjalnych przeprosin Nordii wobec zniewagi jaka spotkała kraj ze strony wysokich rangą polskich urzędników państwowych. Stanowcza postawa monarchy doprowadziła do osiągnięcia zamierzonego celu, spowodowało to jednak ochłodenie stosunków dyplomatycznych na linii Nordheim-Warszawa, a w następstwie do wypowiedzenia przez Nordię traktatu uznaniowego i zerwaniu oficjalnych kontaktów ze względu na brak perspektyw na dalszą współpracę. Kolejnym ważnym sprawdzianem umiejętności dyplomatycznych był konflikt polsko-samundyjski. Król zmobilizował wtedy sąsiadów do zainteresowania się sprawą informując o zaistniałych wydarzeniach. Początkowo stanął po stronie polskiej, ze względu na samundyjską blokadę morską udostępniając specjalny wodny szlak komunikacyjny chroniony przez nordyjskie okręty wojenne. W wyniku aneksji północnych ziem Vårlandu, tzw. Estonii, przez wojska Rzeczypospolitej zdecydował się na zamknięcie szlaku dla polskich okrętów. Po zakończeniu okupacji wspierał dążenia do zakończenia konfliktu i brał udział w konferencji zorganizowanej w Skarlandzie. Doprowadził do podpisania przez Nordię Konwencji Vårlandzkiej, która uregulowała sprawy ziem niczyich na kontynencie.

W kolejnym konflikcie, tym razem pomiędzy Samundą a Skarlandem, wspierał koalicję państw Vårlandu i dążęnie do powstrzymania jakichkolwiek działań Samundy w regionie.

Działalność kulturowa i naukowa

Król poświęca wiele uwagi nordyjskiej kulturze. Spisał zasady gramatyczne języka nordyjskiego biorąc również udział w popularyzacji tego języka (nazwa Vårland, która z Nordii przeniknęła do innych krajów mikroświata jest autorstwa Einara Bjørna). Wspiera wszelkie inicjatywy kulturalne na terenie kraju.

Od początku istnienia państwa aktywnie angażuje się w działalność naukową. Doprowadził do powstania Królewskiego Instytutu Naukowego, prekursora Akademii Nordyjskiej (w której utworzeniu również miał swój duży udział), która jako pierwsza przeprowadziła badania nad przyrodą Nordii a także językiem nordyjskim.

Obecnie pełni funkcję Dyrektora Instytutu Nauk Humanistycznch Akademii Nordyjskiej.

Kariera sportowa

Einar I Bjørn bierze też aktywny udział w życiu sportowym państwa. Prowadzi własny klub piłkarski, KSK Siglivsborg, a także piastuje godność selekcjonera reprezentacji narodowej.

Prócz piłki nożnej uczestniczy w konkurencjach narciarskich. W 2011 roku wystartował w organizowanych przez Austro-Węgry zawodach, które odbyły się w Nordheim. Jest aktywnych skoczkiem narciarskim, w Mistrzostwach Nordii w 2011 roku zdobył tytuł mistrzowski na normalnej skoczni.