Republika Bialeńska

Bialenia Republika Bialeńska
Flaga Bialenii Godło Bialenii
Dewiza: "Witamy w kraju, gdzie trawa jest zieleńsza!"
Język urzędowy	polski
Stolica	Wolnograd
Forma rządów	republika
System rządów	prezydencki
Reżim polityczny	demokracja
Ustrój terytorialny	państwo unitarne
Głowa państwa	Prezydent Tadeusz Krasnobędski
Zastępca	Wiceprezydent Antoni Kacper Burbon-Conti
Jednostka monetarna	Bialen (BLN) 1 bialen = 100 swarów
Ogłoszenie republiki	15 XI 2013
Powierzchnia	2 050 000 km² (wyspy Bialenia i Anatolia)
Liczba obywateli	29 (styczeń 2018 r.) lista
Kod samochodowy	BI
Kod samolotowy	BI
Domena internetowa	bialenia.org.pl

Republika Bialeńska, Bialenia - polska mikronacja o ustroju republikańskim, powstała 15 listopada 2013 na obszarze wyspy Bialenia. Od 2016 r. obok Księstwa Sarmacji oraz Królestwa Dreamlandu Bialenia jest uważana z kraj "Wielkiej Trójki".

Ustrój

Ustrój Republiki Bialeńskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz niezawisłości władzy sądowniczej.

Najwyższym aktem prawnym jest Konstytucja Republiki Bialeńskiej z dnia 16 grudnia 2017 r.. Obok ustawy zasadniczej są ustawy specjalne, które regulują ustrój polityczny republiki i dotyczą najistotniejszych kwestii związanych z funkcjonowaniem państwa. Parlament uchwala je większością kwalifikowaną 2/3 posłów.

Na czele republiki stoi prezydent, najwyższy urzędnik Republiki Bialeńskiej, zwierzchnik Sił Zbrojnych i urzędników zatrudnionych w administracji publicznej. Wybierany jest przez obywateli w wyborach powszechnych, bezpośrednich i większościowych w głosowaniu tajnym na 12 tygodniową kadencję. Do wyboru na urząd prezydenta Republiki Bialeńskiej wymagane jest uzyskanie przez kandydata ponad połowy głosów w wyborach. W razie konieczności przeprowadza się drugą turę.

Parlament Republiki Bialeńskiej to najwyższy organ władzy ustawodawczej. Ma prawo do podejmowania ustaw specjalnych, ustaw i uchwał. Kadencja wynosi 6 tygodni. Przewodniczy jemu marszałek. Prawo do inicjatywy prawodawczej przysługuje Prezydentowi Republiki Bialeńskiej, Wiceprezydentowi Republiki Bialeńskiej, ministrom, posłom, grupie co najmniej 3 obywateli oraz organom i instytucjom, którym prawo to przyznaje ustawa.

Powstanie państwowości

Historia fikcyjno-narracyjna

Patrz: Historia narracyjna Bialenii

Historia faktyczna

Wyspa Bialenia jako Valhalla Zachodnia została odkryta w 2007 r w wyniku migracji części Sarmatów na północny-zachód od Wyspy Sarmacja, gdzie powstało Cesarstwo Valhalli. Po jego upadku i zaniechaniu aktywności stała się obszarem bez przynależności państwowej. W wyniku kolejnej migracji z Wyspy Sarmacja pod przywództwem Andrzeja Swarzewskiego zostaje ponownie odkryta, a 24-26 września 2010 powstaje na niej Królestwo Bialenii. Wkrótce w wyniku niechęci sarmackiej zaniechano aktywność, a Andrzej Swarzewski w południowo-wschodniej części założył Klume i ustanowił państwo Republika Klume, które potem w 2011 r. zostało włączone do odrodzonego Królestwa Bialenii.

Historia najnowsza łączy się z Powstaniem Marcowym, trwającą w Sarmacji 11 do 21 marca 2012. W jej efekcie powstała Zjednoczona Dżamahirija Narodów. Po upadku Dżamarhirija powstał Wolny Wolnograd, który został włączony do Islamskiej Federacji. Pod wpływem przekształcenia Federacji w inną autonomię państwowość upadła, a wkrótce potem powstała Dżamahirija Bialeńska.

Republika Bialeńska - powstała 15 listopada 2013 r. Początkowo władzę stanowił Komitet Założycielski, w skład którego wchodzili: Andrzej Swarzewski, Jan de Kaniewski, Abdullah Aykm, Konstanty Jerzy Michalski oraz Maciej Kamiński. Najtrwalszą inicjatywą z tamtych czasów jest kontynuowany do dziś najdłuższy wiersz w mikroświecie "O przypadkach dzielnych praszczurów...". Komitet wprowadził ustawy o obywatelstwie, tytułach szlacheckich, policji, ordynacji wyborczej oraz Regulamin Parlamentu. Władzę zakończył 5 grudnia, po pierwszych wyborach. Wygrała je Ludowa Akcja Narodowa. Rozpoczęły się obrady I Parlamentu, podczas których uchwalono podstawowe akty prawne Republiki, m.in. Konstytucję. Kolejne wybory odbyły się w styczniu, wynik był identyczny - znów wygrała LAN.

Nowej jakości Bialenii nadało pojawienie się Krzysztofa Razorblade'a. To dzięki niemu Bialenia ma dziś znakomite mapy oraz świetnie zorganizowaną armię. Tuż po trzecich wyborach nastąpiła awaria serwerów phorum - z tego powodu działalność Republiki Bialeńskiej przeniosła się na inny darmowy hosting.

15 lutego 2014 r. autonomię ogłosiła Jahołdajewszczyzna. 2 marca tego samego roku ponownie wystąpiły problemy systemowe - z uwagi na to 4 marca Bialenia przeniosła się na płatny serwer. W połowie marca pojawiły się plany wcielenia do Bialenii Federacji Brodryjskiej na zasadzie autonomii - jednak zostały odrzucone po negatywnym wyniku referendum w tej sprawie w Brodrii. 3 kwietnia 2014 r. Bialenia rozpoczęła misję w Anatolii (Nowa Sclavinia), którą przejęła jako protektorat. W czerwcu anektowała Republikę Ludową Siedmiogrodu, która jednak w połowie lipca po referendum odłączyła się. Od listopada 2014 do maja 2015 Bialenia gościła rząd Federacji Brodryjskie na uchodźstwie, później przekształcony w Carstwo Brodryjskie (który z czasem odzyskał całe terytorium dawnej Federacji Brodryjskiej).

W maju 2015 podpisana została umowa akcesyjna na cztery miesiące z Carstwem Brodryjskim. Natomiast 2 miesiące później Bialenia zawarła dwumiesięczną umowę stowarzyszeniową z Królestwem Hasselandu. Obie umowy przekształciły się w porozumienie trójstronne, na podstawie którego Hasseland oraz Brodria były krajami stowarzyszonymi Republiki Bialeńskiej

Bialenia posiadała bardzo zawiłe relacje z Księstwem Sarmacji. Pierwszym zgrzytem w relacjach było sama historia poprzedniczek Republiki, które powstały m. in. dzięki Powstaniu Marcowym. W czerwcu 2014 r. na wyspę Anatolię przybył Michał Jerzy Hass z ofertą współpracy, jako konsul Sclaviński. Wszyscy zainteresowani Bialeńczycy byli pozytywnie nastawieni do tego. Jednakże - po ponad dziesięciu dniach do Republiki zawitał współkonsul Michał Bryennios z żądaniem opuszczenia wyspy Anatolii i pozostawienia tejże wyspy jako pomnika dziejów Królestwa Sclavinii. Po kilku dniach zażartych debat konsul opuścił ziemię Bialenii. Relacje zaostrzały się, pomimo prób normalizacji stosunków rozpoczętych przez stronę bialeńską, lecz zatrzymanych głównie przez Michała Bryenniosa. Kolejnym ważnym punktem w dziejach relacji bialeńsko-sarmackich była Inwazja Awarska gdzie spotkano się z dosyć drastyczną odpowiedzią sarmackiego MSZ na notę dyplomatyczną Republiki Bialeńskiej. Po kilku dniach wydano kolejne oświadczenie bialeńskiego MSZ ponownie potępiające inwazję. Na przełom roku 2014 i 2015 nie było wyraźnych chęci do ponowienia prób normalizacji stosunków pomiędzy Księstwem Sarmacji, a Republiką.

W lutym 2016 r. powstała "afera Czekańskiego" dotycząca własności wysp Bialenia i Anatolia oraz praw autorskich do map subkontynentu Valhalla. Ostatecznie spór w tej kwestii osłabł, a z inicjatywy Roberta von Thorna w grudniu 2016 r. Księstwo Sarmacji oraz Republika Bialeńska zawarły traktat o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych.

Polityka zagraniczna

Bialenia utrzymuje stosunki międzynarodowe z następującymi krajami (w nawiasie podano moment ratyfikacji oraz zatwierdzenia traktatu o nawiązaniu stosunków po stronie bialeńskiej):

1. Neokontynentalna Unia Państw Integracyjnie Autonomicznych (24.01.2014 r.)
2. Maharadżat Tirimudzii (03.03.2014 r.)
3. Królestwo Dreamlandu oraz Królestwo Elderlandu (21.11.2014 r.)
4. Mandragorat Wandystanu (29.11.2014 r.)
5. Zjednoczone Socjalistyczne Królestwo Hirshbergii i Weerlandu (23.01.2016 r.)
6. Trizondal (23.01.2016 r.)
7. Państwo Kościelne Rotria II (18.04.2016 r.)
8. Federacja Slawonii (25.08.2016 r.)
9. Republika Suderlandu (24.09.2016 r.)
10. Królestwo Hasselandu (15.12.2016 r.)
11. Księstwo Sarmacji (23.12.2016 r.)
12. Carstwo Brodryjskie (18.06.2017 r.)

Kultura

Kultura jest w Bialenii jednym z bardziej rozwiniętych sektorów. Najtrwalsze jej elementy to epopeja narodowa O przypadkach dzielnych praszczurów i Bialeńska Lista Przebojów. Regularnie organizowane są konkursy.

Siły Zbrojne

Powstanie bialeńskiej wojskowości należy datować od 21 grudnia 2013, kiedy to pojawił się pierwszy post dotyczący wojska w Republice Bialeńskiej. Jednak rzeczywista budowa Sił Zbrojnych rozpoczęła się w pierwszej połowie stycznia 2014, kiedy to pojawiły się początkowe struktury organizacyjne bialeńskiej armii i pierwsze przymiarki do wyposażenia wojska w sprzęt. W czasie swojego istnienia Siły Zbrojne RB przechodziły wiele etapów restrukturyzacyjnych i modernizacji oraz wymiany sprzętu. Armia rozpoczynała jako niewielkie siły zbrojne, posiadające mieszaninę sprzętu w miarę nowoczesnego oraz w większości takiego, który już na starcie nie spełniał wymogów współczesnego pola walki. Jednak takie było założenie przyjęte na początku budowy struktur Sił Zbrojnych – miały się one systematycznie rozwijać i unowocześniać wraz z rozwojem i budową państwa.

Samolot F-2A 31. EOP (3101)

Dzisiaj Siły Zbrojne Republiki Bialeńskiej są nowoczesną armią, złożoną z trzech rodzajów wojsk:
- Wojsk Lądowych,
- Sił Powietrznych,
- Marynarki Wojennej.

Sprzęt oraz struktury SZ RB organizacyjne odpowiadają już w większości warunkom nowoczesnego pola walki. Dowództwo jednak dalej zamierza unowocześniać siły zbrojne wraz z rozbudową i rozwojem społeczno-gospodarczym państwa.

Siły Zbrojne Republiki Bialeńskiej funkcjonują na podstawie ustawy o Siłach Zbrojnych i służbie wojskowej, która ustala m.in:
- barwy i znaki obowiązujące w SZ RB,
- stopnie wojskowe obowiązujące w SZ RB.

Na czele Sił Zbrojnych Republiki Bialeńskiej stoi Dowódca Sił Zbrojnych otrzymujący na czas pełnienia tej funkcji stopień Marszałka Bialenii – wchodzi on jednocześnie w skład rządu Republiki. Podlegają mu bezpośrednio zastępca Dowódcy Sił Zbrojnych ds. techniczno-informatycznych oraz dowódcy poszczególnych rodzajów Sił Zbrojnych.

Szlachectwo

Republika Bialeńska nadaje tytuły szlacheckie oraz majątki lenne. Co miesiąc Prezydent w uznaniu zasług poszczególnych osób w danym miesiącu nadaje tzw. folwarki. Same w sobie niewiele dają, bowiem stanowią jedynie symbol. Natomiast, po zebraniu odpowiedniej ilości folwarków można otrzymywać tytuły szlacheckie. Wraz z tytułem nabywa się prawo do ubiegania się o lenno. Zgodnie z ustawą o tytułach szlacheckich obowiązują tytuły:

• Szlachcica (3-5 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie wsi.
• Barona (6-11 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie baronii bądź przekształcenie swojego lenna w baronię.
• Wicehrabiego (12-17 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie wicehrabstwa bądź przekształcenie swojego lenna w wicehrabstwo.
• Hrabiego (18-29 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie hrabstwa bądź przekształcenie swojego lenna w hrabstwo.
• Margrabiego (30-49 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie margrabstwa bądź przekształcenie swojego lenna w margrabstwo.
• Lorda (dawniej earla) (50-74 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie lordostwa bądź przekształcenie swojego lenna w lordostwo.
• Kniazia (75-99 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie kniaźstwa bądź przekształcenie jego lenna w kniaźstwo.
• Wielkiego Kniazia (100-299 folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie wielkiego kniaźstwa bądź przekształcenie swojego lenna w wielkie kniaźstwo.
• Elektora (300 i więcej folwarków) - ma prawo ubiegać się o nadanie elektoratu bądź przekształcenie swojego lenna w elektorat.

Dodatkowo po zostaniu elektorem można ubiegać się, po uzyskaniu odpowiedniej liczby folwarków, o następne lenno.

Program kosmiczny

Patrz: Bialeński Program Kosmiczny