August IV Bierzyński de Medici

August IV

Kraj zamieszkania	Królestwo Rohanu, Rzeczypospolita Obojga Narodów, bywał w: Państwo Kościelne Rotria oraz Królestwo Skarlandu
Pełnione funkcje	wicekról Rzeczypospolitej, herold wielki Instytutu Heraldycznego Rotrii, książę Rusi i Litwy, poseł na Sejm, podkanclerzy wielki.
Zwrot grzecznościowy	Wasza Wysokość lub Ojcze Infułacie
Herb

Jego Wysokość August IV, wicekról Rzeczypospolitej Obojga Narodów, tytularny książę Abarny, regent Królestwa Skarlandu etc. etc.

W Królestwie Rohanu znany jako Sigffrid I Maga de la Rossa.

August IV

August IV (właściwie: Zbigniew Maciej Aleksy Bierzyński de Medici h. Ślepowron), był królem Rzeczyspospolitej Obojga Narodów od 11 listopada 2008 roku do 31 sierpnia 2009 roku, był wielkim księciem Litwy od 12 września 2009 roku, od 19 września 2009 musiał znowu wstąpić na tron. Dnia 24 października 2009 roku znowu abdykował na rzecz swojego drugiego syna- księcia Jana. Umarł 28 sieprnia 2010 w Krakowie.

Urodził się w sieradzkiej, magnackiej rodzinie, jego ojcem był Giovanni de Medici, wpływowy magnat, utrzymujący kontakty z wieloma arystokratycznymi rodami v-świata także v-Rzeczypospolitej. Matka- Małgorzata wywodziła się ze średniozamożnej szlacheckiej rodziny.

Młodość

W młodości August IV odbył wiele podróży, min. do: Rotrii, Austro-Węgier, Sarmacji i Skarlandu, odebrał wykształcenie na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później także na wydziale teologii na Uniwersytecie Rotryjskim. Ojciec od najmłodszych lat wprowadzał go na dwory bogatych szlachciców i samego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Dzięki temu w przyszłości mógł zbudować sobie silne stronnictwo. Niebawem, trzy dni po śmierci Stanisława Augusta Poniatowskiego, zmarł jego ojciec, a potem i matka. August nie zamierzał wybierać się na wolną elekcję, lecz matka prosiła go o to na łożu śmierci.

Elekcja oraz koronacja

Na wolnej elekcji postanowił wykorzystać swoje kontakty, zdobył poparcie ówczesnego arcybiskupa Jana Zamorskiego, książąt Winiarskich, Kraińskich oraz magnaterii wołyńskiej (rodzina Rębajło). Jego zagorzałym wrogiem był Jan Gozdawa. Ostatecznie Zbigniew Maciej Aleksy został wybrany królem i następcą Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wstępując na tron przyjął imię August IV, koronacji dokonał JŚ Aleksander I (kard. Marco książę de Zepp).

Panowanie

Wraz ze swym stronnictwem przystąpił do reform, arcybiskup Zamorski (kilka dni potem mianowany kardynałem i Prymasem Rzeczypospolitej) napisał Konstytucję, wprowadzającą dziedziczą monarchię konstytucyjną, Sejm oraz Radę Królewską. Rzeczypospolita nawiązała stosunki z wieloma Krajami. Król kilkanaście miesięcy po objęciu tronu zapałał miłością do szlachcianki, pochodzenia tyrolskiego- Victorii di Gautier h. Przyjaciel, niestety nie żyli razem zbyt długo. Victoria dała Augustowi dwoje dzieci: Michała Augusta oraz Jana. Zmarła na gruźlicę. Król jednak pracował nadal, tworząc nową Rzeczypospolitą: reforma wojska (zasługa księcia Adama Brzeziny Winiarskiego h. Trąby), rozwój Uczelni (gł. zasługa księcia Tomasza Du Vallona ze Skarlandu oraz pani Marzanny Urbanowicz), regulacja traktów południowych (zasługa wielmożnego pana Gerwazego Rębajło h. Jelita) oraz zbudowanie podstaw handlu (Królewska Gildia Kupiecka, mistrz gildii Łukasz Cieszyński). 8 maja 2009 roku przyjęto nową Konstytucję, autorstwa kardynała Jana księcia Zamorskiego, zdaniem wielu Król popełnił błąd przyjmując ową Konstytucję, gdyż biegły legista, Franciszek Sobieski, często wyrażał swe złe zdanie na temat owej Konstytucji oraz jej autora. August IV doprowadził do wstąpienia Rzeczypospolitej do OPM, a także jej uznania przez Monarchię Austro- Węgier z którą podpisał Protokół o Galicji i Lodomerii, co rozwiązało ewentualne kwestie sporne dotyczące tych ziem. W polityce króla zdarzały się także porażki min.: podpisanie unii gospodarczej z Cesarstwem Tokugawa, która się z niego nie wywiązała i namawiała Rzeczypospolitą do wstąpienia w szeregi Mikroświatowej Unii Gospodarczej, co zdaniem obywateli w przeprowadzonym referendum ograniczało autonomię kraju. Król August IV abdykował 31 sierpnia 2009 roku z powodów osobistych, jego miejsce zajął jego syn- wielki książę Michał II August. Powrócił jednak do Rzeczypospolitej i objął funkcję wielkiego księcia Litwy, gdy jego syn abdykował z powodów realnego życia 17 września 2009 roku musił ponownie wstąpić na tron, co miało miejsce 19 września 2009 roku.

Rodzina

August IV posiadał dość dużą rodzinę. Miał dwóch synów- Michał I August oraz Jana IV. August IV był także spokrewniony z dynastą panującą w Skarlandzie, został uznany przez Jego Królewską Mość Norberta I za drugiego w kolejce do tronu Skarlandu. Jego najblisza rodzina to rotryjski ród książecy de Medici, z którym jest sporewniony przez ojca. Jego siotrzeńcem był także król Jerzy I.

Wykształcenie

Jego Królewska Wysokość August IV nosi wiele tytułów naukowych: profesora slawistyki i profesora prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz doktora teologii i magistra historii Uniwersytetu Rotrysjskiego. Wykładał slawistykę i prawo na Uniwersytecie Lwowskim oraz historię na Uniwersytecie Zachodznim w Mikrosławii i na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie od niedawna zaczął wykładać teologię chrześcijańską. Jego znane prace to: "Istota Trójcy Świętej", "Chrześcijaństwo monoteistyczne, czy politeistyczne?", "Czy Bóg istnieje? Dowody na podstawie tez św. Tomasza z Akwinu.", "Unia lubelska i jej następstwa.", "Islam".

Duchowny

JKW po abdykacji wstąpił do Kościoła Rotrio- Katolickiego i przyjął święcenia z rąk JE biskupa Michała Miotke 14 listopada 2009 roku, został mianowany proboszczem Parafii w Krakowie, był także organizatorem I Zajzu Ekumenicznego między Rotryjczykami, a Rodzimowiercami z Rzeczypospolitej. Dnia 16 kwietnia 2010 roku przyjął z rąk JŚ Piusa II nominację na prałata, a 3 lipca 2010 roku prymas Rzeczypospolitej mianował go infułatem.

Inna działalność

W Królestwie Rohanu znany jako Sigffrid I Maga de la Rossa, (Sigffrid I Maga) mieszkaniec Jaspis. Książę Jaspisjinii, Minister Kultury, członek Wysokiej Rady, Ambasador Rohanu w Surmenii. Zasłużona postać społeczności Rohanu, wybitny działacz polityczny i kulturowy.