Andreas I Catalán

Andreas I de Catalán
Data i miejsce urodzenia	15 maja 2010 Tossa de Mar
Obywatelstwo	Skarland
Tytuł	Król Senior
Król Skarlandu
Okres urzędowania	od 05.04.2011 do 19.07.2013
Poprzednik	Pedro I de Catalán
Następca	Manuel I de Catalán

Andreas I Catalán - Król Senior Królestwa Skarlandu

Andreas I de Catalan przyszedł na świat jako Andreas Camilo Guerra w ówczesnej stolicy Skarlandu - Tossa de Mar. Tam też zdobył wykształcenie podstawowe i średnie po czym rozpoczął studia medyczne. Po ich ukończeniu postanowił wyjechać do Walencji aby rozpocząć pracę jako lekarz. W tamtym okresie działał aktywnie w strukturach partii Stronnictwo Królewskie i jako nagrodę za swoją aktywność otrzymał nominację na stanowisko Szefa Kancelarii Premiera.

Początki działalności w Skarlandzie:

Karierę w Skarlandzie rozpoczął jako Szef Kancelarii Premiera Tomasza du Vallona. W późniejszym czasie sprawował funkcję Ministra Sportu i Kultury oraz krótko był Ministrem Spraw Wewnętrznych. Jeden raz pełnił funkcję Premiera Skarlandu oraz Przewodniczącego Kortez Generalnych. Andreas de Catalan był także szefem nieistniejącej już parti politycznej o nazwie Stronnictwo Królewskie i właścicielem jednynej gazety lokalnej w Skarlandzie - Dziennika Koronnego oraz założył firmę motoryzacjną Corona Truck's.

Andreas de Catalan był też Prezydentem Wspólnoty Koronnej oraz jednocześnie burmistrzem miast - Tossa de Mar, Lloret i Real Ciudad. We Wspólnocie Koronnej udało mu się m.in. zorganizować rozgrywki Półprofesjonalnej Ligi Piłkarskiej Wspólnoty Koronnej., w której uczestniczą 4 drużyny z miast tejże wspólnoty. W późniejszym czasie zorganizował on też Amatorską Ligę Koszykówki Wspólnoty Kornonnej. Udało mu się nawiązać umowę partneską pomiędzy Tossą de Mar a Cayo Largo Grad.

Dnia 2 listopada 2010r. zostal powołany rząd na którego czele stanął Andreas de Catalan jako Tymczasowy Premier. Został też Ministrem Spraw Wewnętrznych i Finansów oraz Ministrem Sportu i Kultury. Przez krótkie okres bycia Premierem postał sobie na celu lepsze zorganizowanie współpracy pomiędzy Szefem Rządu a poszczególnymi Ministrami.

Dnia 8 listopada został adoptowany przez Jego Królewską Wysokość Pedra I w związku z czym został włączony do linii sukcesywnej jako pierwszy syn Pedra I.

Okres panowania:

Andreas I był Królem Skarlandu od 5 kwietnia 2011 roku do 19 lipca 2013 roku. Królem był przez 836 dni co uczyniło go najdłużej panującym Królem w Skarlandzie. Podczas swojego panowania skupiał się na sprawach wewnątrz Skarlandu, dwukrotnie opuszczając jego granice (do Francji i Agurii). Wielokrotnie podczas tego okresu musiał stawić czoło kryzysowi aktywności, gdy w pewnym momencie Skarland zamieszkiwał tylko dwóch obywateli. Za duży sukces swojego panowania uważa wzrost aktywności w 2012 roku, gdy w pewnym momencie Skarland liczył 12 obywateli. Jednak na początku swojego panowaniu był często krytykowany przez OPM za prowadzenie polityki z Republiką Ludową Siedmiogrodu, która wówczas nie cieszyła się powszechnym szacunkiem. Jako Król popierał wszystkie indywidualne działania obywateli, które wspomogły by ewentualny rozwój ojczyzny. Zorganizował skromne uroczystości obchodów piątej rocznicy powstania Skarlandu, podczas których powołał do życia Muzeum Rodziny Catalan. Prywatnie jako miłośnik sportu dążył do popularyzacji w piłki nożnej w Skarlandzie. Sam pełnił funkcję selekcjonera kadry narodowej, zarówno w piłce nożnej jak i w hokeju na lodzie. Jako Król często słynął z zaskakujących decyzji. Jedną z nich było powołanie świeżego obywatela Luisa Blanco na Premiera Skarlandu. Będąc Królem popierał działania dążące do rozwoju Kościoła rotryjskiego na terenie Skarlandu.W dniach od 18 czerwca czerwca 2013 roku do dnia 19 lipca 2013 roku pełnił funkcję przewodnicącego IOON. Andreas swoje panowanie zakończył podczas trwającego w Skarlandzie skandalu dotyczącego następców tronu, tzw. afery "ManFad". Pod koniec jego panowania zaufanie Królowi deklarowało zaledwie 27,6 % mieszkańców Skarlandu. Andreas podjął decyzję o abdykacji późnym wieczorem 18 lipca, a panowanie zakończył 19 lipca 2013 roku o godzinie 8:30.

Okres po abdykacji:

Andreas po zrezyknowaniu z funkcji Króla Skarlandu postanowił poświęcić się na rzecz rozwoju dwóch miast - Tossa de Mar i Lloret de Mar. Na funkcję alkada tych miast został powołany 21 lipca dekretem Regenta. Został także włączony do funkcjonującego przy Inicjatywie Obywatelskiej Ocalenia Narodowego Zespołu ds. Dworu Katalońskiego, aby podjąć się wraz z innymi Catalanami rozwoju i promocji Skarlandzkiej Rodziny Królewskiej. Andreas postanowił także kontynuować działalność na rzecz rozwoju sportu na terenie Skarlanu i nadal pełni funkcję selekcjonera kadry narodowej w piłce nożnej.

Odznaczenia i tytuły:

Andreas I Catalan został kilkukrotnie odznaczany i otrzymał kilka tytułów honorowych:

• Krzyż Zasług Pierwszego Stopnia (Skarland)
• Krzyż Wielki Królewskiego Domu de Catálan (Skarland)
• Krzyż Komandorski Królewskiego Domu de Catálan (Skarland)
• Tytuł Kawalera (Skarland)
• Tytuł Arcychrześcijańskiego Króla (Rotria)
• Wielka Wstęga Królewskiego Orderu Świętego Ducha (Aguria)

Ciekawostki:

Andreas I jest jedynym synem byłego Króla Skarlandu - Pedro I de Catalan, a z kolei jest on wnukiem Karola I, zmarłego władcy Skarlandu.

Andreas ma trzech synów - nieżyjącego Manuela, uznanego za zmarłego Ciro Andresa oraz Lorenza Pietro I Medici de Catalan.

Tytulatura:

Podczas swojego panowania Andreas I posługiwał się następującą tytulaturą:

Z Bożej łaski i przez Konstytucję Król Skarlandu, Acri, Walencji, León i Rohanu, Książę Lloret de Mar i Książę Rzeczpospolitej Obojga Narodów