Ametyst Faradobus

Ametyst Faradobus, Ametyst I Dziecię (ur. w Hirschbergu) - hirschbersko-weerlandzki, bialeński i brodryjski polityk, uczony, wojskowy i przedsiębiorca. Król Hirschbergii i Weerlandu od 2014 roku, twórca i faktyczny przywódca Jedynej Legalnej Partii (jako Sekretarz Generalny Wielkiego Sternika), nominalny król Anglii i Walii od 2015 roku, 19. Prezydent Republiki Bialeńskiej od kwietnia do listopada 2017 roku.

Działalność w Hirschbergii i Weerlandzie

Syn króla Hirschbergii i Weerlandu, a następnie przywódcy Ludowo-Demokratycznej Republiki Narodów Ferdnanda Faradobusa. We wczesnej młodości działacz Aralskiej Frakcji Młodych i aralski działacz samorządowy - uczeń Przewodniczącego Ericka Monde (Wielkiego Sternika). Przejął tron w wyniku wojny domowej, która wybuchła po śmierci Arkadiusza II Filipa. Intronizowany 12 czerwca 2014 roku w Pałacu Joksopolitańskim. W 2015 roku doprowadził do przyjęcia nowej Konstytucji ZSKHiW. Jednocześnie stanął na czele Jedynej Legalnej Partii jako Sekretarz Generalny Wielkiego Sternika.

Działalność w Republice Bialeńskiej

W Bialenii pojawiał się, początkowo w celach dyplomatycznych, od 2015 roku. 1 maja 2015 roku, w trakcie obchodów Święta Pracy, odznaczył Andrzeja Swarzewskiego i Krzysztofa Razorblade Orderem Rodu Faradobusów. We wrześniu tegoż roku doprowadził do nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy ZSKHiW i Bialenią. Za zasługi na tym polu został włączony w poczet bialeńskiej szlachty i otrzymał dobra lenne w Anatolii (Mechanice Faradobusowskie). W 2019 roku otrzymał drugie lenno na bialeńskim Polesiu - Jaruzelimę. Od marca 2016 roku posiada obywatelstwo bialeńskie.

W kwietniu 2016 roku objął stanowisko Ministra Propagandy w rządzie Prezydenta Alberta de Medici y Zepa, które sprawował do czerwca. Założyciel Kochanka Prawdy - oficjalnego organu rządowego. Dwa miesiące później był jednym z inicjatorów założenia Rzeszy Bialeńskiej, a w lipcu objął funkcję pierwszego Lwa Wolnogradu. Funkcję głowy Rzeszy pełni ponownie od 2019 roku. Zajmował się rozwijaniem regionów Polesia i Anatolii, utworzył Gwardię Rzeszy, a także był inicjatorem uchwalenia większej części prawa miejscowego. Popularyzator aktywizacji miasta stołecznego.

W kwietniu 2017 roku w okresie kryzysu związanego z przejęciem władzy prezydenckiej przez Aleksandrę Dostojewską, zakończonego jej egzekucją, zwyciężył w wyborach prezydenckich. Wcześniej zmieniona została Ordynacja Wyborcza, co umożliwiło start Faradobusowi będącemu głową państwa obcego. Akt ten spotkał się z krytyką niektórych osób na czele z samą Dostojewską, jako tworzenie prawa dla potrzeb jednej osoby.

W trakcie pierwszej kadencji na stanowisku Prezydenta Bialenii Ametyst Faradobus doprowadził do zerwania, po wcześniejszych konsultacjach na drodze referendum, unii stowarzyszeniowej z Brodrią Południową, rządzoną przez Aleksandrę Dostojewską. W maju 2016 roku powołał Marka Bajtusia na stanowisko Wiceprezydenta, który w tym samym miesiącu pełnił obowiązki głowy państwa na czas absencji Faradobusa. Założył Socjalistyczną Prawicę Ametysta Faradobusa - partię polityczną grupującą jego zwolenników.

27 lipca 2016 roku, w wyniku wyborów w których był jedynym kandydatem, uzyskał reelekcję na stanowisku prezydenta z poparciem 64,7% głosujących. W czasie jego drugiej kadencji prowadzone były prace mające na celu zmianę konstytucji, a z inicjatywy Tadeusza Krasnodębskiego odbyło się referendum konstytucyjne. Urząd głowy państwa sprawował do 16 listopada, kiedy przekazał urząd T. Krasnodębskiego, zwycięzcy wyborów prezydenckich, w których sam Faradobus nie startował. W opinii wielu Bialeńczyków Ametyst był tym prezydentem, który mimo pewnych niedociągnięć zdołał przejąć ster państwa w momencie kryzysu, co wielu poczytuje mu za dużą zasługę, i skonsolidować społeczeństwo.

W rządzie Tadeusza Krasnodębskiego sprawował funkcję Ministra Kultury i Fabularyzacji, a od lutego 2018 roku jest Ministrem Oświecenia w rządzie Antoniego Burbon-Contiego.

Posiadacz tytułu Bohatera Bialenii (2017) oraz bialeńskiego tytułu szlacheckiego wielkiego kniazia (od 2019).

Działalność w innych państwach

Polityk i samorządowiec brodryjski. W Carstwie Brodrii Północnej, a następnie w Carstwie Brodryjskim sprawował funkcję wielkorządcy Ziemi Małorosyjskiej, a od czerwca 2017 roku jest Gubernatorem Carstwa Rosyji. Doprowadził do oktrojowania Małej Konstytucji Carstwa Rosyji. Pułkownik Carskich Sił Zbrojnych, organizator i dowódca 1. Brygady Strzelców Carskich.

Okazyjnie aktywny w Państwie Kościelnym Rotria. Z rąk księcia Sieny (swojego byłego adoptowanego syna) Pawła Karola Medyceusza y Zepa otrzymał dobra ziemskie i tytuł barona Chianciano Terme.

W Królestwie Francji i Nawarry był księciem Lotaryngii. Jako mąż córki tamtejszego króla Ludwika I objął współrządy w Królestwie Anglii i Walii - państwie marionetkowym Francji. Koronowany w Londynie w czerwcu 2015 roku.

Działalność naukowa

Historyk, ekonomista, specjalista z zakresu nauk społecznych. Wykładowca i rektor Uniwersytetu Królewskiego im. Budzimira I w Hirschberg-Joksopolis. W 2014 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa tej uczelni, a w tym samym roku, na podstawie monografii Rozwój 'rolnictwa kolektywnego na terenie Hirshbergii i Weerlandu, ze szczególnym uwzględnieniem terytoriów hirshberskich, oraz jego wpływ na kształtowanie się i rozwój ludowych monarchosocjalistycznych sternikowsko-faradobusowskich tradycji prowincjonalnych i narodowych uzyskał tytuł doktora habilitowanego ekonomii historycznej.

Wykładowca i profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Bialeńskiego. Od lipca 2017 do lutego 2018 roku był dziekanem Wydziału Prawa i Humanistyczno-Społecznego, a następnie objął funkcję prorektora. Od 2019 roku - dziekan nowoutworzonego Wydziału Historii Najnowszej Mikroświata. 29 grudnia 2019 roku uzyskał tytuł naukowy profesora netowego.

Służba wojskowa

Generalissimus, Głównodowodzący Powszechnych Bojówek Ludu Szlacheckiego "Samoobrona" - sił zbrojnych Zjednoczonego Socjalistycznego Królestwa Hirschbergii i Weerlandu.

Pułkownik brodryjskich Carskich Sił Zbrojnych (patrz - Działalność w innych państwach).

W 2018 roku rozpoczął służbę w Siłach Zbrojnych Republiki Bialeńskiej. Kapral, Dyrektor Ceremoniału Wojskowego. Zajmuje się organizacją Korpusu Reprezentacyjnego Sił Zbrojnych. Organizator i pierwszy dowódca Bialeńskich Bojówek Faradobusów oraz Gwardii Rzeszy Bialeńskiej.

W czasach rządów w Księstwie Lotaryngii był aktywnym organizatorem tamtejszych sił zbrojnych.

Działalność gospodarcza

Przedsiębiorca. W okresie restrukturyzacji i dzikiej prywatyzacji z okresu wojny domowej założył Ogólnowyzyskującą Usługowo-Produkcyjną Kompanię Faradobusów (obecnie Kompana Faradobusów), której jest prezesem. Korporacja grupuje między innymi linie lotnicze Stal-Hydro-Fłot oraz linie morskie Ferdynandiafłot. Oprócz ZSKHiW Kompania prowadzi działalność także w Bialenii, Brodrii i Trizondalu.

Życie prywatne

Syn Ferdynanda Faradobusa, brat m.in. Joksymila I Obfitego, króla Odrodzonej Hirschbergii (2013). Żonaty z Joanną Henriettą Burbon, córką Króla Francji i Nawarry Ludwika I, z którą wspólnie sprawował władzę w Królestwie Anglii i Walii. Z tej racji stał się ojczymem Charlotty, królowej Imperium Skarlandu i byłej żony Karola II. Z Joanną posiadał także syna Karola (Czarlsa).

Przez jakiś czas jego adoptowanym synem, jako Seweryn Okrutnik Faradobus, był znany rotryjski duchowny Paweł Karol de Medici y Zep.

Daleki krewny swojego poprzednika Arkadiusza II Filipa. Z realowo-technicznego punktu widzenia Ametyst stanowi jego kontynuację, z polityczno-ideologicznego - wręcz przeciwnie.

Tytuły i odznaczenia

Ordery i odznaczenia Ametysta Faradobusa

• Bohater ZSKHiW (2014)
• Bohater Bialenii (2017)
• Order Wielkiego Sternika (ZSKHiW, ex officio, 2015)
• Order Premiera Tysiąclecia (ZSKHiW, ex officio, 2015)
• Order Zjednoczenia Partii III klasy (ZSKHiW, 2016)
• Order Zmęczonych na Polu Chwały V klasy (ZSKHiW)
• Order Prądu III klasy (ZSKHiW)
• Order Rodu Faradobusów - Wielka Miszczowska Kollana (rodowy/ZSKHiW, 2014)
• Order Budowniczych Repuubliki, Krzyż Wielki (Bialena, 2020)
• Krzyż Oficerski Orderu Niepodległości (Bialenia, 2020)
• Order Patrona Republiki Bialeńskiej, Odznaka Orderu (2015)
• Order Świętego Ducha (Francja i Nawarra, 2015)
• Wielka Kollana Orderu Świętego Michał Archanioła (Rotria, 2016)
• Order Apostolski Aleksandra III, Komandor (Rotria, 2017)
• Order Budowniczych Bialenii, Krzyż Oficerski (2017)
• Order Niepodległości, Krzyż Kawalerski (Bialenia, 2018)
• Order Carycy Aleksandry I Izabeli II klasy (Brodria, 2018)
• Order Cara Mikołaj I klasy (Brodria, 2018)
• Bialeński Krzyż Zasługi, Krzyż Złoty (2018)
• Medal Zasłużony dla Rozwoju Regionów, Złoty (Bialenia, 2018)
• Medal Zasłużony dla Nauki i Kultury, Złoty (Bialenia, 2018)
• Medal Dalekosiężnych Reform (ZSKHiW)
• Medal Zasługi (Leocja, 2020)
• Medal Pielgrzyma do Patrymonium św. Pawła (Rotria, 2020)

Ametyst Faradobus jako Król Hirschbergii i Weerlandu jest też ex officio kawalerem niektórych orderów, które nie są aktualnie częścią systemu odznaczeń ZSKHiW, a częściowo stały się odznaczeniami gubernialnymi. Są to:

• Order Papierowej Korony, Krzyż Wielki
• Order Wojenny Tutti Frutti Militari, Krzyż Wielki
• Order Hirschbergii I klasy (Królewska Gubernia Hirschbergii)
• Order Weerlandu I klasy (Gubernia Weerlandzka)
• Order Wart Zachodu I klasy (Gubernia Zachodnia)

Pełna tytulatura

Jego Królewska Mość Ametyst z rodu Faradobusów, Pierwszy Tego Imienia Bardzo Wspaniały Król Hirschbergii i Weerlandu, Sekretarz Generalny Wielkiego Sternika, Organizator Zjazdu i Wykonawca Jego Wskazań, Senior-Protektor Stepów Wewnętrznych oraz Żuław Rzeżuszych, Protektor Budzimiryzmu, Wielki Dziedzic Wielkiego Frara Przemysła, Promotor Cywilizacji Aktywności, Głosiciel Nowej Kolektywizacji, Uosobienie Pracowitości, Ojciec Ojców, Pasterz Pasterzy, Lew Wolnogradu, Sędzia V-Świata.

Tytuły używane dawniej: Król Anglii i Walii, Obrońca Wiary (w Królestwie Anglii); Król Golicji i Głodomerii; Książę Lotaryngii, Baron Provins (w Królestwie Francji i Nawarry); Baron Chianciano Terme (w Księstwie Sieny, Rotria).