Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Borys Bękart

Z Micropedia
Wersja z dnia 03:19, 18 kwi 2009 autorstwa imported>Pel Nander
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Borys Bękart
Kraj zamieszkania Sarmacja
Funkcje publiczne Książę Sarmacji
Tytuł honorowy Jego Książęca Wysokość
Znany również jako
Borys Bękart.

Borys Bękart. Był nieślubnym synem żony Karola II Ślepca, Aldony i wojewody trzyczaszkowskiego, Szandora. Po tajemniczej śmierci Karola II objął dzięki intrygom swojego ojca, i raczej wbrew swojej woli, tron w Trzyczaszkowie - Karol II w momencie śmierci nie pozostawił bowiem dziedzica. Prawdziwe rządy sprawował jednak Szandor, pozwalając Borysowi na zajmowanie się własnymi sprawami.

Borys Bękart od swojej młodości zainteresowany był wiedzą tajemną, widywano go odprawiającego dziwne rytuały na cmentarzach podczas pełni Księżyca. Uważany jest za pierwszego maga sarmackiego, najlepszego ucznia i spadkobiercę słynnego estromskiego maga Jana Wędrowca.

Jeszcze podczas rządów Karola II Ślepca zgromadził wokół siebie jedenastu akolitów, tworząc Zakon Czarnego Słońca. Uważany jest za autora Księgi Umarłych - oprawionej w skórę ludzką księgi, stanowiącej zbiór zaklęć czarnoksięskich. Za jej pomocą i dzięki wsparciu sił ciemności chciał podobno stworzyć armię umarłych, w czym przeszkodziła jednak jego - równie zagadkowa, jak Karola II Ślepca - śmierć.

Borys Bękart po śmierci Karola II (miał on wówczas około trzydziestu lat) dokonał przebudowy zamku w Czaszkowie, dobudowując do niego skrzydła na planie gwiazdy pięcioramiennej - pentagramu. W podziemiach zamku, w samym środku gwiazdy, zbudował ogromny ołtarz na którym, dzięki niedalekim lochom, był w stanie składać ofiary z ludzi przy całkowitej nieświadomości ludności miejscowej.

Podczas jednego z rytuałów sprawy potoczyły się źle. Efekt był inny, niż oczekiwany, a zazwyczaj (śmiertelnie wręcz) spokojny Borys pod jego wpływem z przerażającym krzykiem opuścił sanktuarium. Jego ciało znaleziono we wschodnim skrzydle zamku, przebite włócznią przebiegającą przez samo serce, z której ściekała czarna krew. Miało to miejsce dokładnie 21 czerwca 1061, jak ustaliła później komisja inkwizycyjna, która przy użyciu tortur zdołała wydobyć od akolitów Zakonu prawdę o Borysie Bękarcie. Wszystko, co miało związek z tajemnymi praktykami księcia zostało publicznie spalone na rynku w Trzyczaszkowie. Wszystko, poza Księgą Umarłych, która wówczas zaginęła...