Trizopolis

Flaga Trizopolis

Godło Trizopolis

Miasto Stołeczne Trizopolis - stolica Księstwa Trizondalu, siedziba najwyższych organów państwa a także miejsce zamieszkania oraz urzędowania księcia Marcina I.

Geografia

Trizopolis leży w Prowincji Głównej. Księstwa Trizondalu.

Historia

Trizopolis leżą na szlaku handlowym trizopolis-rottera-ulsania . Z racji swojego położenia przy tak ważnym trakcie handlowym i komunikacyjnym były świadkiem narodzin księstwa Trinzdolackiego. Miasto zapisało na swoich murach początki naszego księstwa.Bardzo ważną kartę, odegrał pierwszy władca kraju Mieczysław 1 Dalmańczyk nadał on prawa miasta w 1350 roku niewielkiej osadzie która miała duże złoża bogactw . Miasto założone zostało prawdopodobnie podczas zwycięskiej bitwy w 1350 roku .Bitwa rozegrała sie z złym namiestnikiem Michałem von Jungen który chciał stworzyć swoje państwo po porażce Michał został stracony.

W 1354 roku W trakcie ataków na kraj przez Szwebernów i Vtonenów splądrowali i spalili całe miasto legenda mówi że gdy podpalali miasto i już mieli podpalić najświętszy kościół przybył biały rycerz na koniu i ocalił kościół. Do dziś dzięki niemu stoi ten piękny kościół kościół Po zniszczeniu miasta wstrzymał się rozwój na jakiś czas.

Trizopolis często odwiedzał król Szwebernów mial tu dworek letni . W 1360 roku witał tu delegację wracającą z soboru w Konstancji, a w 1363 roku ufundował kościół św. Ducha i szpital dla ubogich. W roku 1359 za panowania Mieczysława II Wielki Warnaca., w okresie wojny o tereny południowe Trizoplis wyslał partyzantów na pomoc Rotterze 150 uzbrojonych ludzi, Po kilku miesiącach do Trizopolis została wysłana wesoła nowina.Trizondal odbił południowe tereny i stolice Trizopolis.Miasto po tym odbiciu dostało kopa ekonomicznego i utrzymywał sie on przez 30lat o

Przez prawie cały okres swojego istnienia Trizoplis był stolicą . Wyjątek stanowią lata 1354-1359 oraz czasy zaborów 1834-1901

W 1400 roku miasto otrzymało przywilej organizowania cotygodniowych turniejów sportowych jarmarku w dniu 24 marca. W drugiej połowie XV w wieku rozpoczyna się okres upadku gospodarczego Trizopolis. Pożary w roku 1431 i 1459, epidemia cholery (1510), atak Vrinrow (1540), powojenna anarchia oraz kolejna epidemia przerwały rozwój Trizopolis na długie lata. Dopiero pod koniec XVI wieku do miasta i okolic napłynęli osadnicy, którzy zaczęli budować nowe domy, warsztaty i sklepy oraz zagospodarowywać leżącą odłogiem ziemię. Proces odbudowy i stabilizacji gospodarczej przerwała wojna północna (1650-1660). Pod jej koniec na ziemię trizonaldzka napłynęli nowi osadnicy ze sarmacji i brugii , którzy zakładają osady nazywane , pobudza to rozwój miasta, a w szczególności handlu i rzemiosła.Powstaje piękny ratusz i katedra

Okres radości z powodu uchwaleniem nowych praw skończył się wraz z zniknięciem państwa Trinoplis z map v-świata (1474) i wkroczeniem do Trizopolis wojsk Rosindy . Z dokonanego przez nowe władze spisu wynika, że w mieście było 1056 domów, w których mieszkało 340791 osób. Funkcjonowało między innymi 1006 warsztatów rzemieślniczych, 20 gospody z zajazdami, 30 młynów wodnych oraz 30 szkół. Wszystkie ulice były brukowane, a władze miejskie reprezentowało 60 urzędników. Ludność Trizoplis w latach niewoli dzielnie walczyła o zachowanie Trinzondalu w pamięci, podejmując różnorodne inicjatywy. Należy zaliczyć do nich założenie w 1500 roku przez Oleksa her Vivacach w Trizopolis, którego głównym celem było upowszechnianie wiedzy rolniczej i udzielanie pomocy małym gospodarstwom rolnym, założenie w 1700 roku Spółdzielni Rolniczo-Handlowej Rolnik i powstanie w 1705 roku Banku Ludowego. Oprócz tego aktywną działalność prowadziły towarzystwa patriotyczne, np. Towarzystwo Gimnastyczne Wolność, Towarzystwo Czytelni Ludowych, Koło Śpiewacze Mieczysława 1, Katolickie Towarzystwo Robotników i Towarzystwo Przemysłowców.

24 luty 1789 roku mieszkańcy Trizopolis podjęli spontaniczną akcję przejmowania władzy od wojsk Rosindy urzędników oraz rozbrajania policjantów i osadników. Dnia 1 marca 1789 roku wyruszył z miasta pierwszy oddział powstańczy, który wziął m.in. udział w walkach o Ulsanie. Wkrótce oddziały powstańcze zostały przekształcone w regularną armię. Batalion z Trizopolis (około 4000 osób) złożył na Rynku w dniu 13 kwietnia 1789 roku uroczystą przysięgę, którą odbierał cesarz Julian I Zongijczyka de Warnaca.

Dwudziestopięciolecie międzywojenne to okres ogólnego zubożenia ludności. Szalejące bezrobocie pogłębiało kontrasty i budziło niezadowolenie społeczne. Mimo to w mieście pobudowano strażnicę, strzelnicę, boisko sportowe oraz urządzono . Wybudowano piękny park im Czereszewskiego , wykonano kanalizację burzową oraz ułożono płyty chodnikowe na głównych ulicach. Przed wybuchem wojny miasto liczyło 425500 mieszkańców, . Na terenie miasta działalność prowadziło ponad 700 warsztatów rzemieślniczych i 670 sklepów

30.12.1940 roku powołano do wojska ok. 2200 rezerwistów, , którzy w wyniku działań wojennych dostali się do niewoli i zostali zamordowani. 13-stego stycznia 1941 w godzinach przedpołudniowych do miasta wjechały jednostki Wehrmachtu, które w porozumieniu z miejscową ludnością niemiecką zaczęły od razu wdrażać politykę terroru i eksterminacji. Przejawiała się ona wysiedleniami, zsyłką do obozów koncentracyjnych oraz karami śmierci i więzienia. Z rąk hitlerowskiego wymiaru sprawiedliwości zginęło w okresie okupacji ponad 500 mieszkańców. 18.11.1945 r. 45 Brygada Pancerna Gwardii, dowodzona przez płk. Asimova, wyzwoliła Trizopolis, wkraczając do miasta od strony zachodniej

Po wojnie miasto rozwijało się bardzo dynamicznie w 1950 powstały liczne latarnie na ulicach tramwaje elektryczne rozkwit miasta trwa do dzisiejszego dnia.

Zabytki

Kościół św. Franciszka

• Kościół św. Franciszka - najstarszy kościół w Trizondalu zbudowany w 1350 roku przez Mieczysława I Dalmańczyka. Był on pierwszą świątynia zbudowaną w Trizondalu. W tym samym roku Mieczysław I przyjął chrzest w tym kościele. Od 1351 roku w świątyni przechowywane są cenne arcydzieła trizondalskich malarzy. W 1354 roku podczas ataku Szwarnebów na Księstwo Trizondalu, Trizopolis zastało niemal doszczętnie spalone, jednak kościół przetrwał dzięki "białemu rycerzowi", który wg legendy obronił świątynię przed Szwarnebami. Mimo iż kościół nie został spalony to boleśnie odczuł wyniki wojny. W 1360 roku przeprowadzono gruntowną renowację świątyni. W 1431 roku pożar jaki nawiedził Trizopolis zniszczył dach i dzwony kościoła. Budynek został naprawiony w 1435 roku. W 1459 wybuchł kolejny pożar, jednak uszkodził on tylko drzwi kościoła. W 1474 roku wojska Rosindy ukradły wszystkie dzieła usytuowane w kościele. Obrazów nigdy nie udało się odzyskać. W 1940 roku kościół stał się bunkrem dla tajnych organizacji sabotażowych. W 1956 świątynia stała się oficjal nie zabytkiem chronionyym przez prawo. W 1999 roku doszło do renowacji dachu oraz fundamentów kościoła.

Władze

Aktualnym burmistrzem Trizopolis jest Artur Lesner.