Ludwik Spokojny

Ludwik Spokojny
Kraj zamieszkania	Sarmacja
Funkcje publiczne	Książę Sarmacji
Tytuł honorowy	Jego Książęca Wysokość
Znany również jako

Ludwik Spokojny.

Ludwik Spokojny. Urodził się w roku 1801 jako najstarszy syn wojewody trzyczaszkowskiego, Ludwika Gniewnego. W niczym nie przypominał swojego ojca, nad walkę przedkładał współpracę, nad podbój zaś budowę. Po śmierci ojca w roku 1832 odziedziczył urząd wojewody trzyczaszkowskiego, przez co - zgodnie z ustaleniami podjętymi w 1715 - został elektorem książęcym. Jako wojewoda dał się poznać jako znakomity organizator i sprawiedliwy rządca. Chętnie otaczał się filozofami i ludźmi sztuki. Chciał przeobrazić Lazarię w sprawiedliwe i dostatnie królestwo.

Niespodziewanie otrzymał szansę w roku 1849. Zmarł wówczas król Stanisław, wojewodowie lazarscy zebrali się więc na zamku w Trzyczaszkowie, aby zgodnie ze zwyczajem wybrać nowego króla. Dochodziło wówczas między nimi do poważnych sporów, podsycanych przez zmarłego króla, który w ten sposób chciał uzyskać większe wpływy. Chcąc odetchnąć, wojewodowie wybrali więc królem osobę, która ich zdaniem zapewni państwu spokój i zażegna spory. Nowym królem został Ludwik Spokojny.

Swoje rządy rozpoczął od nadania państwu Karty Konstytucyjnej, zapewniającej ochronę władz wszystkim poddanym oraz znoszącej dotychczasowe przywileje feudalne. Był w stanie to uczynić z uwagi na wyjątkowo dogodną sytuację ekonomiczną kraju - w Lazarii rozpoczęła się rewolucja przemysłowa, co spowodowało, iż możni postanowili szukać innego źródła wpływów. Rządy Ludwika Spokojnego przyniosły dobrobyt państwu.

Do władzy zaczęła dochodzić rodząca się burżuazja, pod wpływem której Ludwik Spokojny zgodził się na zwołanie parlamentu, reprezentującego głównie warstwy posiadające (wybory odbywały się w systemie kurialnym: I - kurię stanowili dotychczasowi możni, II - osoby najbogatsze, III zaś pospólstwo). Podatki zostały znacznie zmniejszone, co poskutkowało znacznym zwiększeniem produkcji w kraju oraz eksportu.

W II poł. XIX w. Grodzisk stał się centrum kulturalnym i naukowym wyspy. Niebagatelną rolę odegrało na tym polu Grodziskie Towarzystwo Naukowe, cenione za swoje publikacje dotyczące historii ziem sarmackich. Zaczęły ukazywać się wówczas liberalny "Tygodnik Grodziski" oraz konserwatywne "Czasy", które stały się niebawem silnymi ośrodkami opiniotwórczymi. Dzięki wpływom z handlu morskiego miasto stało się największym miastem, prześcigając trzyczaszkowską stolicę.

Ludwik Spokojny zmarł w wieku 78 lat w roku 1879 jako powszechnie szanowany władca. Po jego śmierci królem został wybrany jego syn, Ludwik II, który kontynuował politykę ojca.

Książęta Sarmaccy

Acjo → Elmer → Karol I Mściwy → Karol II Ślepiec → Borys Bękart → Unisław → Mirosław → Dobrosław → Brzetysław → Leszek Czerwony → Lazarus → Ludwik Spokojny → Piotr Mikołaj → Daniel Łukasz → Michał Feliks → Piotr II Grzegorz → Tomasz Ivo Hugo → Robert Fryderyk → Piotr III Łukasz → Filip I Gryf → Andrzej Fryderyk → Piotr II Grzegorz → Arkadiusz Maksymilian