Naprawiaj z nami Micropedię! Micropedia:Restart

Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Państwo Kościelne Rotria II: Różnice pomiędzy wersjami

Z Micropedia
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
imported>Taddeoo
m (Aktualizacja stanowisk i zmiana w czasie trwania konklawe)
 
(Nie pokazano 45 wersji utworzonych przez 12 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Kraj_infobox
{{Kraj_infobox
|nazwa = Rotria
|nazwa = Rotria
|pelna_nazwa = Państwo Kościelne Rotria
|pelna_nazwa = III Państwo Kościelne Rotria
|jezyk = polski, łacina, włoski
|jezyk = polski, łacina
|stolica = Apostolskie Miasto Stołeczne [[Rotria]]
|stolica = Apostolskie Miasto [[Rotria (miasto)|Rotria]]
|ustroj = [[teokracja elekcyjna]]
|ustroj = [[teokracja elekcyjna]]
|glowa_panstwa = Jego Świątobliwość [[Patriarcha Rotrii|Patriarcha Rotrii]]
|glowa_panstwa = Jego Świątobliwość [[Patriarcha Rotrii|Patriarcha Rotrii]]
|glowa_panstwa_osoba = [[Ferdynand Habsburg Lotaryński Radziwiłł|Sykstus III]]
|glowa_panstwa_osoba =[[Sylwester I]]
|szef_rzadu = [[Wicekanclerz]]
|szef_rzadu = Wicekanclerz
|szef_rzadu_osoba = [[Giovanni Ganganelli]]
|szef_rzadu_osoba = Brak
|religia_panstwowa = [[Rotrio-Katolicyzm]]
|religia_panstwowa = [[Rotrio-Katolicyzm]]
|niepodleglosc = [[15 marca]] [[2008]]
|niepodleglosc = [[15 marca]] [[2008]]
|waluta = 1 [[lir rotryjski]] = 100 centisimów rotryjskich
|waluta = 1 [[lir rotryjski]] = 100 centisimów rotryjskich
|hymn = [[Patrimonium Verbae]]
|hymn = [[Inno Pontificio]]
|kod = ROT
|kod = ROT
|domena = rotria.boo.pl
|domena = Forum Micronatio
|godlo = Godoah8.png
|godlo = Godoah8.png
|flaga = Flagakp6.png}}
|flaga = Flagakp6.png}}
'''Rotria''' - (oficjalnie Państwo Kościelne Rotria) Stolica Apostolska, kontynuacja [[I Rotria|I Rotrii]] położona na [[Kontynent Wschodni|Kontynencie Wschodnim]]. Siedziba Kościoła Rotryjskiego [[Rotrio-Chrześcijaństwo|Rotryjsko-Katolickim]].
'''Rotria''' - (oficjalnie Państwo Kościelne Rotria) Stolica Apostolska, kontynuacja [[I Rotria|I Rotrii]] położona na [[Kontynent Wschodni|Kontynencie Wschodnim]]. Siedziba Kościoła Rotryjskiego [[Rotrio-Chrześcijaństwo]].


== Historia internetowa==
== Historia internetowa==
Państwo powstało 27 czewca 2007 roku. Powstało z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego i Katolickiego Kościoła Tyrencji. Zaraz po założeniu państwa odbyło się konklawe, w którym na Patriarchę został wybrany Victor Surmun, przyjmując imię Victora I. Po miesiącu rządzenia, Jego Świątobliwość Victor abdykował (28 lipiec 2007), a nowym patriarchą został Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Innocentego I. Powodem abdykacji Victora I była prawdopodobnie tzw. afera konkordatowa. Mianowicie trwający za jego pontyfikatu Sobór zezwolił duchownym rotryjskim na pełnienie funkcji publicznych, a więc zasiadanie w parlamentach i rządach państw v-świata. Ta decyzja spowodowała zerwanie konkordatu przez Victorio Mortuusa, Premiera Węgier, co poparło także Ministerstwo Wojny A-W. Prymas Monarchii został jednak zapewniony, że A-W nie podejmą żadnych kroków zbrojnych wobec Państwa Kościelnego. Tego samego dnia, kiedy zerwano konkordat, Victor I abdykował. Natychmiast rozpoczęło się konklawe, a 29 lipca kardynał Hans von Lezner ogłosił światu o wyborze nowego Biskupa Rotrii, Innocentego I. Nowy Wikariusz v-Kościoła starał się załagodzić napięcie pomiędzy Rotrią a Monarchią A-W. Niestety, ostra słowa, które w czasie tego konfliktu padły po obu stronach, doprowadziły do nadania statusu ,,persona non grata” na terenie Monarchii wszystkim biskupom rotryjskim. Patriarcha wciąż usiłował załagodzić sytuację co udało się mu ostatecznie 31 lipca, kiedy Rząd Węgier zniósł status ,,persona non grata” nałożony na rotryjskich biskupów, otworzył dla Kościoła granice Węgier i zgodził się na ich ewangelizajcę, oraz zobowiązał się do podpisania konkordatu w miarę reform w Rotrii. Był to niewątpliwy sukces JW Innocentego I (JW – Jego Wielebności, taki tytuł nosili dawniej Biskupi Rotrii). Podczas jego panowania zmieniło się także wiele rzeczy – m.in. powstał Kodeks Prawa Kanonicznego i podpisano wiele konkordatów. Rządził przez trzy miesiące, bowiem tyle trwał wtedy pontyfikat Patriarchy. Również za jego pontyfikatu doszło do śmierci pierwszego z tzw. Ojców Kościoła, a więc tych, którzy zapoczątkowali Kościół Rotryjski. Mianowicie gdy na Ziemiach Niczyich dnia 06.08.07 roku zrzucono bombę atomową, przebywał tam Witold kardynał Strzałkowski. Niestety, wylądował w szpitalu z objawami popromiennymi i po kilku dniach zmarł. Była to smutna chwila dla Rotrii i Tyrencji, z której pochodził. Po jego śmierci Innocenty I ogłosił żałobę narodową i odbył się pogrzeb. Dnia 18.08.07 roku Państwo Kościelne Rotrii dostało się do Unii Kontynentu Wschodniego, natomiast 30.08.07 roku podpisano Wspólnotę Paktu Wiedeńskiego. Okres rządów Innocentego I jest zwany czasem renesansu. Kościół Rotryjski był wtedy organizacją religijną, która posiadała najwięcej wiernych w całym v-świecie. Również za jego pontyfikatu powstały podwaliny późniejszej hierarchii, np. utworzono tytuł Kamerlinga w miejsce Kanclerza. Po upływie pontyfikatu Innocentego I na jego następcę obrano Luisa Adonju – przyjął on imię Piusa I. Niedługo po tym wydarzeniu zmarł Kamerling - Hans von Lezner, który był prawą ręką Biskupów Rotryjskich. Kilka dni później abdykował Pius I, a nowym patriarchą został wybrany ponownie Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Klemensa I. Po paru dniach jednak także abdykował, zostawiając władzę Kamerlingowi - Victorowi de Zepp, który rządził do upadku Rotrii jak Regent-Dyktator. On właśnie ogłosił oficjalny upadek I Państwa Kościelnego Rotria w dniu 28 listopada 2007 roku.
Państwo zostało założone 27 czewca 2007 roku. Powstało z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego i Katolickiego Kościoła Tyrencji. Podczas pierwszego konklawe, na Patriarchę został wybrany Victor Surmun, przyjmując imię Victora I. Po miesiącu rządzenia, Jego Świątobliwość Victor abdykował (28 lipiec 2007), a nową głową państwa i Kościoła został obrany Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Innocentego I. Powodem abdykacji Victora I była prawdopodobnie tzw. afera konkordatowa. Mianowicie trwający za jego pontyfikatu Sobór zezwolił duchownym rotryjskim na pełnienie funkcji publicznych. Ta decyzja spowodowała zerwanie konkordatu przez Victorio Mortuusa, Premiera Węgier. Prymas Monarchii został jednak zapewniony, że A-W nie podejmą żadnych kroków zbrojnych wobec Państwa Kościelnego. Tego samego dnia, kiedy zerwano konkordat, Victor I abdykował. Natychmiast rozpoczęło się konklawe, a 29 lipca kardynał Hans von Lezner ogłosił światu o wyborze nowego Biskupa Rotrii, Innocentego I. Patriarcha starał się załagodzić napięcie pomiędzy Rotrią a Monarchią A-W. Niestety, ostra słowa, które w czasie tego konfliktu padły po obu stronach, doprowadziły do nadania statusu ,,persona non grata” na terenie Monarchii wszystkim biskupom rotryjskim. Patriarcha wciąż usiłował załagodzić sytuację co udało się mu ostatecznie 31 lipca, kiedy Rząd Węgier zniósł tenże status, otworzył dla Kościoła granice Węgier oraz zobowiązał się do podpisania konkordatu w miarę reform w Rotrii. Był to niewątpliwy sukces JW Innocentego I (JW – Jego Wielebności, taki tytuł nosili dawniej Biskupi Rotrii). Podczas jego panowania zmieniło się także wiele rzeczy – m.in. powstał Kodeks Prawa Kanonicznego, podpisano wiele konkordatów. Rządził przez okres trzech miesięcy, bowiem tyle trwał wtedy pontyfikat Patriarchy. Również za jego pontyfikatu doszło do śmierci pierwszego z tzw. Ojców Kościoła, a więc twórców Kościoła Rotryjskiego. Po jego śmierci Innocenty I ogłosił żałobę narodową. Dnia 18.08.07 roku Państwo Kościelne Rotria weszło do Unii Kontynentu Wschodniego, natomiast 30.08.07 roku powołano Wspólnotę Paktu Wiedeńskiego. Okres rządów Innocentego I jest zwany czasem renesansu. Kościół Rotryjski był wtedy organizacją religijną, która posiadała najwięcej wiernych w całym v-świecie. Również za jego pontyfikatu powstały podwaliny późniejszej hierarchii tj. utworzono godność Kamerlinga w miejsce Kanclerza. Po upływie pontyfikatu Innocentego I na jego następcę obrano Luisa Adonju, który przyjął imię Piusa I. Niedługo po tym wydarzeniu zmarł Kamerling - Hans von Lezner, który był prawą ręką Biskupów Rotrii. Kilka dni później abdykował Pius I, a nowym patriarchą został wybrany ponownie Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Klemensa I. Po paru dniach jednak także abdykował, zostawiając władzę Kamerlingowi - Victorowi de Zepp, który rządził do upadku Rotrii jak Regent-Dyktator. Właśnie on ogłosił oficjalny upadek I Państwa Kościelnego Rotria w dniu 28 listopada 2007 roku.


Po ośmiu miesiącach od upadku państwa wróciła nadzieja na odrodzenie. Karl Gregor Richard von Habsburg, były Patriarcha, zapoczątkował to dzieło. Dnia 15 marca 2008 roku w Bazylika Laterańska w Rotrii, pozostała z czasów I Państwa Kościelnego Rotria, znów rozbrzmiała głosem dzwonów, wzywających wszystkich wiernych na koronację nowego Patriarchy. Został nim ten, który zainicjował odbudowę, a więc Karl Gregor Richard von Habsburg. Przyjął mię Klemensa II. Od tego momentu Państwo Kościelne rozwijało się. Konstytucja zakładała sześciomiesięczny pontyfikat dla Biskupa Rotrii. Te pierwsze 6 miesięcy pozwoliło Rotrii stanąć na nogi: powstał Uniwersytet, skompletowano rząd – Rady Pomocnicze Wewnętrzną i Zewnętrzną zmieniono na Kolegium Apostolskie i Kolegium Kardynalskie; na czele stał Kamerling, podlegali mu zaś: Prefekt, Strażnik Pieczęci Zagranicznej, Strażnik Skarbu i Strażnik Kultury – i podpisano wiele konkordatów. Po upływie sześciu miesięcy nowym Patriarchą obrano został kardynał Xardas von Griningen, przybyły do Rotrii w dniu koronacji Klemensa II. Ów przybrał imię Aleksandra I i rządził Rotrią przez przeszło 5 miesięcy, po czym – z powodów realnych – abdykował. Jego panowanie zaowocowało podpisaniem kilku konkordatów, ale także atakiem hakerskim na stronę Rotrii. Dzięki jednak szybkości Patriarchy już kilka godzin później strona znów działała. Po abdykacji Aleksandra I, Konklawe osadziło na tronie Biskupa Rotrii kardynała Karla Gregora Richarda Habsburga Lotaryńskiego, który przyjął imię Sykstusa I. Jego Kamerlingiem i prawą ręką został poprzedni Patriarcha. Ze swych rządów Sykstus I przeprowadził reformę, wprowadzając Bullę Węgielną. Likwidowała ona: Kolegium Kardynalskie, Kolegium Apostolskie i Kongregację Świętego Oficjum – organ sądowniczy, a na ich miejsce wprowadzała: Prefekturę Generalną (na czele z Prefektem Generalnym, któremu podlegali Legat Patriarszy, Kanclerz Skarbu i Prefekt ds. kultury), Konsylium Apostolskie (w którym nie zasiadali, jak w Kolegium Apostolskim, wszyscy biskupi, lecz trzech wybranych Oficjałów), oraz Trybunał Rotryjski (jako organ sądowniczy). Niedługo po przeprowadzeniu tych reform skończył się pontyfikat Sykstusa I, który jednak został wybrany na tron rotryjski ponownie. W dniu, w którym miał jako Sykstus II zasiąść na tronie Rotrii, zasłabł (w drodze na koronację), a następnego dnia zmarł. Marco kardynał de Zepp (dawniej Xardas von Griningen) pochował go uroczyście i przeprowadził kolejne Konklawe, które w jego ręce powierzyło tron Biskupa Rotrii. Ów zasiadł na nim jako Hadrian I. Od początku jego pontyfikatu podpisano kilka konkordatów, do Prefektury Generalnej wprowadzono Prefekta Spraw Wewnętrznych i Nauki oraz Prefekta Spraw Obywatelskich i Promocji, przywrócono Kongregację Świętego Oficjum, która jednak stała się organem dbającym o jedność i czystość Kościoła, oraz uzupełniono Bullę Węgielną o kilka zapisów w stosunku do pierwszej wersji z czasów Sykstusa I. Hadrian I panował do 2 stycznia 2010 roku. Kolejne Konklawe osadziło na tronie księcia kardynała Lorenzo de Medici, który przybrał imię Piusa II. Za jego czasów odbył się Sobór w Trydencie, przeprowadzona została Wielka Reforma Sekularyzacyjna oraz przyjęto nową Konstytucję i Statut Kościoła. Na nastepnym Konklawe Patriarcha ten został wybrany ponownie i panował kolejne trzy miesiące. Po upływie jego pontyfikatów obrano nastepcę w osobie księcia kardynała honorowego Michaela von Lichtensteina, który przyjął imię Celestyna I<span style="font-size:12px;">. Pontyfikat tego Patriarchy wiąże się z początkiem tzw. fabularyzacji. Kościół Rotryjski odszedł od chrześcijaństwa i starał się stworzyć własną fikcyjną religię.Zmieniła się hierarchia rotryjska, pojawiły się Kręgi Wtajemniczenia i inne nowości, które początkowo cieszyły się poparciem Rotryjczyków. Z czasem jednak zaczął się rodzić opór. Po upływie pontyfikatu Celestyn I został wybrany raz jeszcze, nie zmieniając swego imienia. </span>Jego następcą grono elektorów obrało księcia kardynała Cosimo de Medici, który objął tron jako Leon I. Kolejne Konklawe Patriarchą obrało jego ojca, księcia kardynała Lorenzo de Medici, który objął tron jako Aleksander II. Po trzech miesiącach pontyfikatu tego Patriarchy wybrano jego następcę w osobie księcia kardynała Cosimo de Medici, który przyjął imię Ewarysta I. Rządy tych trzech Patriarchów to powolny wzrost niechęci wobec fabularyzacji i spadek aktywności obywateli Stolicy Apostolskiej. Część duchownych ostatecznie wypowiedziała Patriarsze posłuszeństwo. Czas ten i wydarzenia są znane jako schizma gnieźnieńska (od miejsca obrad soboru, na którym zebrali się opozycjoniści). Kolejne Konklawe, które zebrało się trzy miesiące później, wybrało go ponownie – zmienił jednak imię i tym razem władał jako Innocenty III. Po następnych trzech miesiącach Konklawe wybrało znów księcia kardynała Lorenzo de Medici, który zasiadł na tronie rotryjskim pod imieniem Aleksandra III i sprawuje władzę do dziś. Pontyfikat Innocentego III to czas, kiedy zdecydowano się na powrót do korzeni – do Rotrii chrześcijańskiej. Na łono Kościoła powrócili ci, którzy wypowiedzieli Patriarsze posłuszeństwo. Reformy doprowadziły do uchwalenia nowej ustawy zasadniczej, Bulli Exsurge Domine, która ze zmianami obowiązuje do dziś. Kościół Rotryjski powrócił do chrześcijaństwa, przywrócono też starą hierarchię kościelną – zajął się tym Sobór Florencki, zwołany przez Jego Świątobliwość Innocentego III. Później I Synod Plenarny w Pałacu Kwirynalskim ostatecznie uregulował sprawy dotyczące Kościoła Rotryjskiego i jego funkcjonowania, które to zasady obowiązują do dziś.
----


Po ośmiu miesiącach od upadku państwa wróciła nadzieja na odrodzenie. Karl Gregor Richard von Habsburg, były Patriarcha, zapoczątkował dzieło. Dnia 15 marca 2008 roku w Bazylice Laterańskiej, pozostałej za czasów I Państwa Kościelnego Rotria, znów rozbrzmiały głosy dzwonów, wzywających wszystkich wiernych na koronację nowego Patriarchy. Został nim ten, który zainicjował odbudowę, a więc Karl Gregor Richard von Habsburg. Przyjął imię Klemensa II. Od tego momentu Państwo Kościelne zaczęło się rozwijać. Konstytucja zakładała sześciomiesięczny pontyfikat dla Biskupa Rotrii. Pierwsze pół roku pozwoliło Stolicy Apostolskiej odbudować pozcyję: powstał Uniwersytet, skompletowano rząd – Rady Pomocnicze Wewnętrzną i Zewnętrzną zmieniono na Kolegium Apostolskie i Kolegium Kardynalskie. Po upływie pontyfkatu nowym Patriarchą obrany został kardynał Xardas von Griningen, przybyły do Rotrii w dniu koronacji Klemensa II. Ów przybrał imię Aleksandra I i rządził Rotrią przez przeszło 5 miesięcy, po czym – z powodów realnych – abdykował. Jego panowanie zaowocowało podpisaniem kilku konkordatów, ale także atakiem hakerskim na stronę Rotrii. Dzięki szybkości Patriarchy już kilka godzin później strona znów działała. Po abdykacji Aleksandra I, Konklawe osadziło na tronie Biskupa Rotrii kardynała Karla Gregora Richarda Habsburga Lotaryńskiego, który przyjął imię Sykstusa I. Jego Kamerlingiem i prawą ręką został poprzedni Patriarcha. Ze swych rządów Sykstus I przeprowadził reformę, wprowadzając Bullę Węgielną. Likwidowała ona: Kolegium Kardynalskie, Kolegium Apostolskie i Kongregację Świętego Oficjum – organ sądowniczy, a na ich miejsce wprowadzała: Prefekturę Generalną (na czele z Prefektem Generalnym, któremu podlegali Legat Patriarszy, Kanclerz Skarbu i Prefekt ds. kultury), Konsylium Apostolskie (w którym nie zasiadali, jak w Kolegium Apostolskim, wszyscy biskupi, lecz trzech wybranych Oficjałów), oraz Trybunał Rotryjski (jako organ sądowniczy). Niedługo po przeprowadzeniu tych reform skończył się pontyfikat Sykstusa I, który jednak został wybrany na Złoty Tron ponownie. W dniu, w którym miał jako Sykstus II zasiąść na tronie Rotrii, zasłabł w drodzę na koronację, a następnego dnia zmarł. Marco kardynał de Zepp (dawniej Xardas von Griningen) pochował go uroczyście i prowadził obrady kolejnego Konklawe, które w jego ręce powierzyło tron Biskupa Rotrii. Ów zasiadł na nim jako Hadrian I. Od początku jego pontyfikatu podpisano kilka konkordatów, do Prefektury Generalnej wprowadzono Prefekta Spraw Wewnętrznych i Nauki oraz Prefekta Spraw Obywatelskich i Promocji, przywrócono Kongregację Świętego Oficjum, która jednak stała się organem dbającym o jedność i czystość Kościoła oraz uzupełniono Bullę Węgielną o kilka zapisów w stosunku do pierwszej wersji z czasów Sykstusa I. Hadrian I panował do 2 stycznia 2010 roku. Kolejne Konklawe osadziło na tronie księcia kardynała Lorenzo de Medici, który przybrał imię Piusa II. Za jego czasów odbył się Sobór w Trydencie, przeprowadzona została Wielka Reforma Sekularyzacyjna oraz przyjęto nową Konstytucję i Statut Kościoła. Następne Konklawe ponownie obrało Piusa II,m który panował kolejne trzy miesiące. Po upływie jego pontyfikatów wyłoniono następcę w osobie księcia kardynała honorowego Michaela von Lichtensteina, który przyjął imię Celestyna I. Pontyfikat tego Patriarchy wiąże się z początkiem tzw. fabularyzacji. Kościół Rotryjski odszedł od chrześcijaństwa i starał się stworzyć własną fikcyjną religię. Zmieniła się hierarchia, pojawiły się Kręgi Wtajemniczenia i inne nowości, które początkowo cieszyły się poparciem wiernych. Z czasem jednak zaczął się rodzić opór. Po upływie pontyfikatu Celestyn I został wybrany raz jeszcze, nie zmieniając swego imienia. Jego następcą grono elektorów obrało księcia kardynała Cosimo de Medici, który objął tron jako Leon I. Kolejne Konklawe Patriarchą obrało jego ojca, księcia kardynała Lorenzo de Medici, który przyjął imię Aleksander II. Po trzech miesiącach pontyfikatu tego Patriarchy wybrano jego następcę w osobie księcia kardynała Cosimo de Medici (Ewaryst I). Rządy tych trzech Patriarchów to powolny wzrost niechęci wobec fabularyzacji i spadek aktywności obywateli Stolicy Apostolskiej. Część duchownych ostatecznie wypowiedziała Patriarsze posłuszeństwo. Czas ten i wydarzenia są znane jako schizma gnieźnieńska (od miejsca obrad soboru, na którym zebrali się opozycjoniści). Kolejne Konklawe, które zebrało się trzy miesiące później, wybrało go ponownie – zmienił jednak imię i tym razem władał jako Innocenty III. Za kolejne trzy miesiące Konklawe wybrało znów księcia kardynała Lorenzo de Medici, który zasiadł na tronie rotryjskim pod imieniem Aleksandra III. Sprawował władzę przez dwie kadencje do 17 marca 2013 roku. Konklawe obrało na jego następcę kardynała Franciszka von Habsburga, który dzierży tiarę do dziś. Pontyfikat Innocentego III to czas, kiedy zdecydowano się na powrót do korzeni – do Rotrii chrześcijańskiej. Na łono Kościoła powrócili ci, którzy zbuntowali się. Reformy doprowadziły do uchwalenia nowej ustawy zasadniczej, Bulli Exsurge Domine, która z pewnymi zmianami obowiązuje do dziś. Kościół Rotryjski powrócił do korzeni chrześcijańskich, przywrócono także starą hierarchię kościelną – zajął się tym Sobór Florencki, zwołany przez Jego Świątobliwość Innocentego III. Później I Synod Plenarny w Pałacu Kwirynalskim ostatecznie uregulował sprawy dotyczące Kościoła Rotryjskiego i jego funkcjonowania. Później nastał okres powolnego spadku świetności Rotrii. Po Aleksandrze III został wybrany kard. Habsburg, który przyjął imię Sykstusa III. Był to spokojny pontyfikat. Po nim nastał Pius III, czyli Cesare kard. de Medici. Starał się umocnić Państwo Kościelne i trzeba przyznać, że zrobił to dobrze. Ten oto Patriarcha zakończył obrady II Soboru Trydenckiego. Po spokojnym pontyfikacie, który zakończył się 20 marca 2014, kardynałowie dokonali wyboru nowego Patriarchy. Pierwszy raz w historii Rotrii został nim kandydat z po za Kolegium Kardynalskiego. Został nim biskup Tommaso Domenico Mancini, dominikanin, który przyjął sobie imię Innocentego IV. O jego elekcji świat dowiedział się 24 marca 2014 roku. Był to dziwny okres, w którym dochodziło do wielu buntów. Wystąpił przeciw Patriarsze m.in. Fabio Belmonte, multikonciarz, którego dzisiaj znamy jako Aleksandra IV. Doszło do abdykacji po której na Stolicę Pawłową został wybrany Lorenzo de Medici jako Leon II. Były to dobre rządy, jednak po nieudanym spisku masońskim, w którym udział brali także duchowni rotryjscy. Błędem jest, że obecny wśród nich śp. kan. Guliano Montini, był spiskowcem. Montini, nieświadomy (myślał, że ma pozwolenie Patriarchy), został wrobiony weń przez kilku innych duchownych m.in. przez Nicolausa Stefano Dredera. Niedługo po nałożeniu na masonów ekskomuniki zmarł. Następnie na tronie Patriarszym zasiadł kard. Habsburg jako Pius IV. Był to okres ciężki dla Rotrii. Ekskomunikowano kilku duchownych. Doszło do buntu, na którego czele stał Tomasso Mancini. Obalili bezwzględne rządy dyktatorskie. Pius IV i jego poplecznicy, a więc Cesare de Medici i Pio Maria Facibeni zostali zabici, a w rzeczywistości popełnili samobójstwo. Konklawe, w którym udział wzięli wszyscy prezbiterzy rotryjscy w ramach obrad Soboru Laterańskiego wybrali Cosimo de Mediciego na Patriarchę, który przybrał imię Klemensa III.


== Historia wirtualna==
[http://www.rotria.boo.pl/x/index.php?load=5 Dostępna tutaj]


== Klimat==
Kościół Rotryjski oraz Stolica Apostolska hierarchią, zwyczajami i kulturą nawiązują do epoki renesansu, jednak przy tym oba podmioty osadzone są w realiach XXI wieku jak większość mikronacji.


== Władza ==
Władza zwierzchnia należy do Patriarchy, który jest wybierany co cztery miesiące w Konklawe przez kardynałów. Władza wykonawcza należy do Patriarchy i Kurii Rotryjskiej. Władzę ustawodawczą sprawują Patriracha i zwołane przez niego Konsystorz Kardynalski, Synod Biskupów, Sobór Powszechny. Judykatywa leży w gestii Sygnatury Apostolskiej. Głowa Państwa i Kościoła powołuje członków Kurii, Inkwizytora, Kamerlinga, Wikariusza Generalnego oraz członków Dworu. Jedyną instytucją ważniejszą od Jego Świątobliwości jest Sobór.


== Historia wirtualna==
'''WŁADZA WYKONAWCZA'''<br />Patriarcha - Jego Świątobliwość Pius Leon II
Oto kalendarium całej historii Rotrii:<br />
550 - na tereny zamieszkane przez barbarzyńskie plemię pogańskich Gordenów przybywa grupa sześciu mnichów chrześcijańskich.<br />
551 - mnisi ukrywają się w górach i budują tam klasztor.<br />
555 - mnisi kończą budowę klasztoru<br />
559 - atak plemienia Plejnosów na plemię Gordenów. Mnisi udzielają schronienia w klasztorze niedobitkom Gordenów.<br />
562 - Plejnosi wycofują się pozostawiając za sobą zgliszcza. Część Gordenów przebywających w klasztorze nawraca się na chrześcijaństwo.<br />
567 - ukończenie odbudowy ziem Gordenów przy pomocy mnichów.<br />
568 - większość Gordenów przyjęła wiarę chrześcijańską, łącznie z wodzem plemienia - Łajtanosem. Rozpoczęcie kształcenia młodych Gordenów na mnichów.<br />
571 - pierwsi mnisi z plemienia Gordenów ruszają nawracać swoich współplemieńców.<br />
577 - wszyscy Gordeni są chrześcijanami.<br />
579 - bezpotomna śmierć wodza Łajtanosa. Starszyzna plemienna zbiera się w celu obrania nowego władcy.<br />
581 - państwo oddane zostaje pod władzę Linusa; przeor ogłasza utworzenie Wolnego Państwa Rotrii i koronuje się przy użyciu triregnum na pierwszego patriarchę Rotrii.<br />
601 - umiera Linus I. Nowym patriarchą zostaje Paschalis I, pierwszy Patriarcha z plemienia Gordenów.<br />
602 - wybucha powstanie przeciwko władzy Paschalisa I, tzw. I reakcja pogańska.<br />
603 - Paschalis I opuszcza Ritorię i chroni się w górskim klasztorze, władzę przejmują poganie pod wodzą Riejkosa, którzy bezlitośnie zabijają chrześcijan.<br />
605 - w górskim klasztorze Orgenos, jeden z Gordenów, organizuje Gwardię Rotryjską.<br />
607 - żołnierze Orgenosa wyruszają przeciw poganom.<br />
608 - Paschalis I ustala jasne zasady wyboru nowego patriarchy.<br />
613 - poganie zostają pokonani przez Gwardię.<br />
614 - Paschalis I umiera śmiercią naturalną podczas powrotu do Ritorii. Wybór nowego patriarchy. Zostaje nim Ambroży I.<br />
615 - Ambroży I wydaje bullę, uznającą istnienie Gwardii Rotryjskiej. Jej dowódcą zostaje Orgenos.<br />
616 - misjonarze rotryjscy wyruszają do Surmenii.<br />
620 - Ambroży I ustanawia nowe godności dla duchownych - godność kardynała, biskupa, opata, przeora i kapłana.<br />
626 - śmierć Ambrożego I. Jego następcą zostaje Ewaryst I.<br />
630 - chrześcijaństwo religią narodową Surmenii. Rotryjscy kapłani nawracają pierwszy z sąsiednich krajów. Nie cały naród przyjął jednak religię chrześcijańską.<br />
632 - Ewaryst I zostaje porwany przez pogan. Kilka dni później jego ciało znaleziono w jaskini niedaleko górskiego klasztoru.<br />
633 - wybór nowego patriarchy, Urbana I. II reakcja pogańska. Garstka pogańskich Gordenów wzywa na pomoc pogańskich Hilsaków.<br />
634 - porażka gwardzistów w I Bitwie o Rotrię. Pogański wódz Warachoł przejmuje władzę w Rotrii i tworzy wspólne państwo razem z Hilsakami. Patriarcha ginie.<br />
635 - ocaleli z rzezi chrześcijanie zbierają się w Chrześcijańskim Państwie Surmeńskim i po przeszkoleniu wojskowym wspierają ofensywę tego państwa na Arrakonię.<br />
636 - chrześcijanie ocaleli z nieudanej wyprawy na Arrakonię wspólnie wybierają nowego patriarchę - Ambrożego II, który rezyduje w stolicy nowopowstałego Chrześcijańskiego Cesarstwa Surmeńczyków.<br />
645 - na prośbę Ambrożego II cesarz ChCS w podzięce za koronację po zajęciu Wlk. Ks. Opradzkiego wyzwalają Rotrię.<br />
646 - odnowienie Gwardii Rotryjskiej.<br />
650 - w obliczu problemów wewnętrznych w Surmenii, Rotria - w poszukiwaniu protektora - zawiera unię z Księstwem Velayis. Chrześcijański książę Zuris rządzi nowopowstałym Księstwem Rotrii, a Ambroży II zajmował się wyłącznie sprawami Kościoła.<br />
651 - Surmenia odłącza się od rotryjskiego Kościoła i tworzy własny Kościół rodzimy.<br />
672 - książę Zuris umiera. Jego następcą zostaje jego syn - Jora.<br />
675 - książę Jora organizuje wyprawę przeciwko Hilsakom.<br />
677 - Hilsacy zostają podbici. Ich ziemie zostają przyłączone do Księstwa Rotrii. Ambroży II wysyła misjonarzy na przyłączone ziemie.<br />
679 - książę Jora podbija maleńkie plemię Yrkołów.<br />
680 - książę Jora zostaje koronowany przez Ambrożego II na króla Królestwa Rotrii. Wkrótce potem Księstwo Monderii atakuje osłabione po walkach z poganami Królestwo i zajmuje miasto Rotria. Patriarcha i król przenoszą siedzibę do Velayis.<br />
685 - umiera patriarcha Ambroży II. Nowym patriarchą zostaje Urban II.<br />
715 - śmierć króla Jory. nowym królem zostaje jego syn - Konstanty.<br />
718 - król Konstanty wyrusza za swoim wojskiem na ziemie Plejnosów.<br />
722 - ostateczna klęska Plejnosów. Król Konstanty zostaje koronowany przez Urbana II na cesarza.<br />
738 - cesarz Konstanty ginie w tajemniczych okolicznościach. Władzę przejmuje jego jedenastoletni syn - Juliusz.<br />
756 - Cesarstwo Rotrii rozpoczyna wojnę z Księstwem Monderii o odzyskanie miasta Rotria. Po stronie Monderii walczą także Cesarstwo Tyrencji i Bawaria.<br />
758 - po szybkim uderzeniu wojska Cesarstwa Rotrii zajmują miasto Rotria.<br />
759 - porażka wojsk Rotrii w II Bitwie o Rotrię. Patriarcha Urban II ginie podczas sprawowania Mszy Świętej w mieście.<br />
760 - zmasowany atak wrogów na Cesarstwo Rotrii. W bitwie pod Velayis ginie cesarz Juliusz. Cesarstwo pod okupacją Monderii, Tyrencji i Bawarii.<br />
760 - 811 - ziemie rotryjskie pod okupacją.<br />
765 - Kardynałowie Kościoła Rotryjskiego zbierają się w Siczynie w Opradii (Surmenia), gdzie wybuchło powstanie przeciwko Monderii, Tyrencji i Bawarii. Wybierają oni nowego patriarchę - Paschalisa II<br />
811 - wyzwolenie Surmenii osłabia okupantów Rotrii. Paschalis II zawiera porozumienie z pogańskim dotąd księciem Monderii: przyjmuje on chrzest, otrzymuje prawa do wszystkich ziem Cesarstwa Rotrii, a samo miasto Rotria i tereny przyległe otrzymują niezależność jako Wielki Patriarchat Rotrii.<br />
812 - połączenie Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego z Kościołem Rotryjskim w Święty Kościół Rotryjski. Patriarcha zostaje Rotrem.<br />
815 - śmierć Paschalisa II. Nowym patriarchą zostaje Linus II.<br />
820 - utworzenie diecezji w krajach chrześcijańskich, uznających Święty Kościół Rotryjski.<br />
839 - Patriarcha, a zarazem Rotr Linus II grozi ekskomuniką narodowi surmeńskiemu w razie wybuchu wojny domowej.<br />
877 - umiera Linus II.<br />
878 - nowym patriarchą zostaje Ewaryst II.<br />
883 - osłabiony walkami wewnętrznymi pomiędzy szlachtą a mieszczaństwem, Wielki Patriarchat Rotrii ulega silniejszemu najeźdźcy - księstwu Totentrost (z ziem dawnej Pięciopolski).<br />
885 - do walki po stronie Księstwa Torentrost włącza się Księstwo Ferigii i Hrabstwo Selloni (także z terenów dawnej Pięciopolski).<br />
886 - ostateczna porażka Rotrii. podział ziem Wielkiego Patriarchatu na trzy części, pomiędzy najeźdźców.<br />
896 - powstanie w mieście Rotria zmusza agresorów do nadania miastu niepodległości. Utworzenie Wolnego Miasta Rotrii.<br />
897 - ponowne utworzenie Gwardii Rotryjskiej przez Ewarysta II.<br />
950 - Gwardia Rotryjska wyrusza na wojnę z trzema zaborcami, osłabionymi po walkach z państwami ościennymi.<br />
961 - państwa trzech zaborców upadają. Rotria odzyskuje całkowitą wolność i suwerenność, powiększa też znacznie swoje terytorium. Powstaje Patriarchat Rotrii.<br />
964 - 1005 - Wielki Spokój. Czas odbudowy i reform wewnętrznych, przeprowadzanych przez patriarchę. Tworzą się stany: szlachecki, mieszczański i chłopski, na razie różnice między nimi nie są zbyt duże.<br />
1015 - umiera patriarcha Ewaryst II.<br />
1015 - 1020 - bezkrólewie. Spory wokół sprawy wyboru nowego patriarchy.<br />
1020 - nowym patriarchą zostaje Grzegorz I.<br />
1024 - do Rotrii przybywa wygnany książę Austrii.<br />
1025 - Grzegorz I próbuje przywrócić tron księciu Austrii Gotfrydowi III w zamian za poddanie Kościoła austriackiego Rotrii; uzurpator Henryk IV odmawia zwrócenia trony prawowitemu władcy.<br />
1028 - Grzegorz wysyła Gwardię Rotryjską przeciwko Księstwu Austrii; wyprawa kończy się zajęciem i utrzymaniem twierdz przygranicznych.<br />
1033 - II wyprawa na Austrię; wyprawa kończy się złupieniem Wiednia i osadzeniem na tronie Gotfryda III.<br />
1036 - Gotfryd III zostaje ponownie wygnany.<br />
1044 - III wyprawa na Austrię; Wiedeń zostaje zdobyty i obsadzony wojskami rotryjskimi, które z polecenia Patriarchy nie nękają pobitej ludności; Gotfryd III odzyskuje tron.<br />
1052 - wycofanie ostatnich oddziałów Gwardii Rotryjskiej z ziem Austrii.<br />
1055 - śmierć Grzegorza I; nowym patriarchą zostaje Paschalis III.<br />
1057 - Paschalis III tworzy Uniwersytet Rotryjski.<br />
1060 - powstaje Królestwo Węgier; Koloman I zostaje koronowany przez Patriarchę na króla Węgier.<br />
1066 - Księstwo Monderii wypowiada wojnę Patriarchatowi Rotrii.<br />
1068 - Książę Austrii Fryderyk II wysyła swe armię na pomoc Rotrii.<br />
1073 - Rotria powiększa swoje terytorium po zwycięskiej wojnie z Monderią i uzyskuje granicę lądową z Surmenią.<br />
1077 - austriacki poeta Hans von Salzburg przybywa do Rotrii i opisuje ją w swoich ,,Kronikach Podróżnika".<br />{C
1079 - utworzenie Świętej Inkwizycji mającej walczyć z heretykami i przestępcami.<br />{C
1080 - Patriarcha Paschalis III potępia postępki Lecha z Sury, surmeńskiego księcia, który spalił Menię; Święta Inkwizycja odnajduje go i skazuje na śmierć na szubienicy.<br />{C
1087 - śmierć Paschalisa III; nowym patriarchą zostaje Grzegorz II;<br />{C
1091 - w Rotrii dochodzi do zamieszek wywołanych przez zwolenników świeckości państwa.<br />{C
1092 - bunt szlachty, zwolenników świeckości państwa; rebelianci opanowują Velayis.<br />{C
1099 - koniec buntu szlachty; zdobycie Velayis, ich głównej twierdzy.<br />{C
1100 - Grzegorz II konsekruje bazylikę Wszystkich Świętych w Menii i zawiera wieczysty sojusz z Surmenią.<br />{C
1112 - Cesarstwo Bawarii uznaje zwierzchność Świętego Kościoła Rotryjskiego.<br />{C
1124 - śmierć Grzegorza II; jego następcą zostaje Ewaryst III.<br />{C
1131 - wybuchają kolejne bunty zwolenników świeckości państwa, tzw. Bunty świeckich.<br />{C
1141 - ,,świeccy" zajmują Velayis i kilka innych miast.<br />
1145 - ,,świeccy" zajmują Rotrię. Patriarcha udaje się na wygnanie do Surmenii.<br />{C
1146 - Patriarcha potępia działania przewodniczącego rady Surmeńskiej Pljara Fehtivaka, który brutalnie stłumił ruchy narodowowyzwoleńcze w Kafterze.<br />{C
1150 - zwolennicy wygnanego Patriarchy i Rotra zarazem zbierają się w Menii.<br />{C
1150 - 1157 - rządy księcia Jerzego I w Rotrii; dominacja ,,świeckich", rojalistów.<br />
1157 - cesarz Bawarii wkracza ma ziemie Rotrii, rozdarte walką między ,,świeckimi" a buntownikami pragnącymi powrotu teokracji. Śmierć Ewarysta III, nowym patriarchą zostaje Linus III.<br />{C
1158 - Rotria zostaje w całości zajęta przez Bawarię.<br />{C
1158 - 1164 - formowanie Gwardii Rotryjskiej na ziemiach Surmenii.<br />{C
1164 - wymarsz Gwardii Rotryjskiej pod osobistym dowództwem patriarchy na Rotrię. Wojsku towarzyszą posiłki z Surmenii.<br />{C
1175 - koniec walk stronników Patriarchy o Rotrię. Pokój z Bawarią. Cesarz uznaje zwierzchność Świętego Kościoła Rotryjskiego nad Bawarią i przyjmuje koronę z rąk Patriarchy. Likwidacja tytułu Rotra, pozostaje sam tytuł Patriarchy.<br />{C
1178 - patriarcha Linus III koronuje Drażana Józegfa na króla Surmenii;<br />{C
1178 - 1193 - Wielka Reforma Stanowa, patriarcha reformuje prawa czterech stanów, wyraźnie je rozgraniczając.<br />{C
1195 - śmierć Linusa III. Nowym patriarchą zostaje Paweł I.<br />{C
1195 - 1234 - rządy Pawła I. Początek lokowania wsi i miast na prawie niemieckiem, zaczerpniętym z Europy.<br />{C
1234 - śmierć Pawła I. Jego następcą zostaje Paschalis IV.<br />{C
1234 - 1266 - rządy Paschalisa IV. Wprowadzenie w Rotrii nowych zdobyczy techniki, np. trójpolówki oraz kodyfikacja prawa Kościelnego w Kodeksie Prawa Kanonicznego.<br />{C
1266 - śmierć Paschalisa IV. Nowym patriarchą zostaje Sylwester I.<br />{C
1266 - 1291 - rządy Sylwestra I. Kodyfikacja prawa świeckiego w Statutach Rotryjskich i reformy nadające szlachcie ziemię wraz z osiadłymi chłopami na własność.<br />{C
1291 - śmierć Sylwestra I. Nowym patriarchą zostaje Kalikst I.<br />{C
1291 - 1322 - rządy Kaliksta I. Reformy w Gwardii Rotryjskiej: wprowadzono do użytku łuki refleksyjne w miejsce łuków prostych i wprowadzono trzeci rodzaj piechoty - halabardników, skutecznych przeciwko rycerzom z mieczami i pikinierom.<br />{C
1322 - śmierć Kaliksta I. Nowym patriarchą zostaje Kalikst II.<br />{C
1322 - 1351 - rządy Kaliksta II. Rozwój handlu z sąsiadami: Surmenią, Tauchirą, Węgrami, Nomanami (poganie z ziem wschodnich dawnej Pięciopolski);<br />{C
1334 - odnowienie zerwanego konkordatu z Monderią, która uznaje władzę Rotrii na południowych rubieżach swego kraju, traktując te ziemię jako ,,wieczystą jałmużnę" dla Kościoła.<br />
1336 - konkordat z nowopowstałym Księstwem Trizondalu.<br />
1351 - śmierć Kaliksta II. Wybór Kaliksta III na patriarchę.<br />
1351 - 1388 - rządy Kaliksta III. Utworzenie szkół parafialnych, które wkrótce dzięki temu patriarsze objęły całą Rotrię i przeniknęły do Surmenii, gdzie wspierał ich rozwój król Brzetislav Józefowiec.<br />
1362 - Patriarcha Kalikst III koronuje Mieczysława II Wielki Warnaca na króla Trizondalu.<br />
1388 - śmierć Kaliksta III. Patriarchą zostaje Ambroży III.<br />
1399 - Ambroży III ustanawia urząd Kamerlinga jako prawej ręki Patriarchy.<br />
1419 - Ambroży III wzorem monarchy surmeńskiego zakłada szpital w Rotrii i powołuje Zakon Szpitalników;<br />
1421 - Ambroży III koronuje króla Trizondalu na cesarza.<br />
1429 - śmierć Ambrożego III. Nowym Patriarchą zostaje Anaklet I.<br />
1429 - 1433 - w ramach zawartego wraz z koronacją władcy Trizondalu na cesarza sojuszu, Gwardia Rotryjska wspiera Trizondal w wojnie z Rosindą.<br />
1459 - Rotria włącza się do wojny Surmenii z Tauchirą po stronie Surmenii. Umiera Patriarcha Anaklet I, władzę obejmuje Feliks I.<br />
1459 - 1465 - koniec tauchiryjsko-surmeńskiej wojny. Rotria także zawiera pokój z Tauchirą, bez obowiązku opłacenia okupu.<br />
1468 - Patriarcha Feliks I udziela ostatniego namaszczenia królowi Surmenii Jindrzichowi. Wkrótce potem odprawia mu pogrzeb.<br />
1468 - 1471 - wojna domowa i bezkrólewie w Surmenii. Patriarcha Feliks I potępia wszelkie działania zbrojne i nawołuje do pokojowego wyboru władcy.<br />
1469 - generał Spytihnjev, wódz surmeński, jeden z sześciu pretendentów do korony surmeńskiej, prosi Feliksa I o koronację. Patriarcha - wiedząc, że koronacja tylko pogłębi konflikt - udzielił tylko Spytihnjevowi błogosławieństwa i odesłał ze sromnym pułkiem do Surmenii.<br />
1471 - Patriarcha Feliks I koronuje w Nowej Menii generała Spytihnjeva na króla Surmenii.<br />
1491 - Patriarcha podpisuje Wielki pakt, zawierając umowy handlowe i zapewnienia o nieagresji pomiędzy Rotrią a Tauchirą, Surmenią, Dalmencją, Zongyią, Trilandem i Monderią oraz plemieniem Szwabernów.<br />
1492 - śmierć Feliksa I. Jego następcą zostaje Sylwester II.<br />
1495 - nowa umowa handlowa pomiędzy Rotrią a Surmenią: Rotria miała sprowadzać towary ze wschodniej części Kontynentu Wschodniego, a Surmenia miała je wysyłać do Królestwa Scholii.<br />
1514 - Rotria zawiera wieczysty sojusz z Surmenią. Przypieczętowany zostaje małżeństwem króla Jaromíra i Mathildy, siostry Patriarchy Sylwestra II.<br />
1515 - 1516 - Patriarcha Sylwester II nakazuje duchownym surmeńskim podkreślać królewski rodowód króla Ivana S'Mimozji, czym utrwala jego władzę w Surmenii.<br />
1528 - Wielka Karta Przywilejów; Patriarcha nadaje szlachcie prawo sądzenia podległych im chłopów, oraz zakładania wsi na prawie niemieckim. Nadaje im też prawo wyboru Dowódcy Gwardii Rotryjskiej i wyłączy przywilej służby zbrojnej.<br />
1531 - śmierć Sylwestra II. Na tronie patriarszym zasiada Paweł II.<br />
1533 - Rotria wdaje się w wojnę z Państwem Nomanów, pogańskim krajem ze wschodnich rubieży dawnej Pięciopolski.<br />
1542 - Rotria zawiera pokój z Nomanami; wojna zakończyła się rozejmem dzięki pomocy Zongyi dla Rotrii.<br />
1543 - widząc słabość Gwardii złożonej wyłącznie z rycerzy i dostrzegając coraz częstsze bunty chłopskie, Paweł II unieważnia Wielką Kartę Przywilejów. Wybucha bunt szlachty.<br />
1543 - 1555 - wojna domowa w Rotrii. Patriarcha uzbraja i chłopów i toczy walkę ze szlachtą. Wojna kończy się upadkiem powstania szlacheckiego.<br />
1557 - Paweł II tworzy Akademię Rotryjską, zajmującą się szkoleniem wojskowym ochotników.<br />
1564 - śmierć Pawła II. Patriarchą zostaje Feliks II.<br />
1569 - wprowadzenie obowiązku służby wojskowej trzyletniej dla wszystkich powyżej 16 roku życia.<br />
1575 - utworzenie szkół przykatedralnych i ponowna erekcja Uniwersytetu Rotryjskiego.<br />
1581 - wprowadzenie powszechnego obowiązku szkolnego dla dzieci w wieku 10 - 13 lat w szkołach parafialnych.<br />
1606 - Feliks II nakazuje Prymasowi Surmenii ograniczyć przywileje szlachty surmeńskiej mając w pamięci wydarzenia w Rotrii.<br />
1607 - śmierć Feliksa II. Na tron patriarszy wstępuje Paweł III.<br />
1613 - 1616 - Wielki Zaciąg do Gwardii Rotryjskiej, reforma wojskowa; armia podzielona na chorągwie, a te na pułki.<br />
1617 - Paweł III ogłasza krucjatę na trwających wciąż w pogaństwie Nomanów. Początek wojny.<br />
1617 - 1628 - I krucjata rotryjska.<br />
1628 - zajęcie ostatniej twierdzy pogan przez Rotryjczyków.<br />
1636 - likwidacja zwyczajowych stanowisk Urzędników Patriarszych, którzy dotąd zajmowali się skarbcem, wydawaniem aktów prawnych w imieniu Patriarchy etc. I powołanie prawnie urzędów Kanclerza i Skarbnika.<br />
1642 - utworzenie stanowisk hetmana rotryjskiego i hetmana nomańskiego oraz podział Rotrii na dwa okręgi: Rotryjski i Nomański.<br />
1646 - śmierć Pawła III. Jego następcą zostaje Anaklet II.<br />
1656 - Anaklet II stanowczo odmawia królowi Tauchiry, Domenicowi, koronacji na króla Surmenii.<br />
1656 - 1775 - Złoty Wiek Rotrii. Rozkwit kultury barokowej, budowa świątyń w stylu barokowym. Wynalezienie muszkietu i zastosowanie go do uzbrojenia jednej chorągwi; plany tej broni trzymano w ścisłej tajemnicy.<br />
1703 - śmierć Anakleta II. Jego następcą zostaje Paweł IV.<br />
1752 - śmierć Pawła IV. Patriarchą zostaje Anaklet III.<br />
1775 - Anaklet III zachęca króla Trilandu do wskrzeszenia idei Królestwa Trizondalu i do rezygnacji z ziem Surmenii.<br />
1777 - jednak z chorągwi Gwardii Rotryjskiej dokonuje uderzenia na Królestwo Monderów (wcześniej: Królestwo Monderii, nazwę zmieniono po wprowadzeniu monarchii absolutnej). Monderowie wycofują swe garnizony z Surmenii i tłumią bunty wewnętrzne.<br />
1782 - Patriarcha pisze list do Seniszy Przeklętego, króla Surmenii, dołączając się do żądań ludu, aby władca cofnął swoje szalone decyzje.<br />
1790 - Anaklet III żąda od Vuka&#347ina Kraljewica, króla-elekta Surmenii, by uwolnił porwanego Prymasa Surmenii.<br />
1794 - Rotria zawiera sojusz z Trilandem i republikanami surmeńskimi Tomasza Dury.<br />
1795 - Gwardia Rotryjska wkracza od wschodu do opanowanej przez surmeńskich rojalistów Opradii. W obliczu wynalezienia muszkietu przez republikanów Dury, Gwardia Rotryjska zostaje w połowie zamieniona w oddziały muszkieterów (już w czasie ofensywy).<br />
1796 - zdobycie Siczyna, śmierć króla-elekta Vuka&#347ina Kraljewica.<br />
1797 - śmierć Anakleta III. Jego następcą zostaje Korneliusz I.<br />
1806 - wynalezienie maszyny parowej przez Rotryjczyka, Aleksandra Potta.<br />
1806 - 1885 - Wielka Rewolucja Przemysłowa w Rotrii. Wprowadzanie do użycia samochodów na parę, statków, pociągów. Powstają fabryki.<br />
1840 - śmierć Korneliusza I. Jego następcą zostaje Korneliusz II.<br />
1885 - wynalezienie silnika spalinowego na benzynę. Śmierć Korneliusza II, jego następcą zostaje Paweł V; głosi on ideę ,,Boskiego Pokoju" na całym Kontynencie Wschodnim i likwiduje część Gwardii Rotryjskiej.<br />{C
1886 - początek konstrukcji maszyn z silnikami spalinowymi.<br />{C
1890 - Ciżba Surmeńska (nazwa totalitarnej Surmenii) atakuje bez wypowiedzenia wojny Rotrię. Kontynent Wschodni jednoczy swe wysiłki w walce z Adamę Durą, jego armią i rasistowską polityką. Dochodzi do bitwy pod Rotrią - największej i najstraszliwszej bitwy w historii Kontynentu Wschodniego. Po bitwie - zakończonej remisem - Dura zawiera pokój z Patriarchą i opuszcza ziemie Rotrii.<br />{C
1896 - w obliczu wojny ogarniającej cały niemal Kontynent Wschodni, Nomanowie zaczynają się buntować.<br />{C
1910 - Nomanowie kontrolują wszystkie ziemie Rotrii, należące w XXI wieku do V RP. Początek powstań Monderów na terenach tego kraju należących do Rotrii.<br />{C
1915 - podpisany zostaje w Menii Traktat Stabilizacyjny; oprócz decyzji o losie Surmenii, zawiera on także zapisy zezwalające Nomanom na utworzenie własnego państwa - Republiki Pięciopolski (nazwa pochodzi od stolicy nowego kraju Nomanów), którą wkrótce przemianowano (z powodu napływu Polaków z Europy) na Piątą Rzeczpospolitą Polską, oraz Monderom z ziem rotryjskich na powrót do macierzy. Paweł V, pacyfista, akceptuje te zapisy.<br />{C
1917 - śmierć Pawła V. Nowym patriarchą zostaje Feliks III.<br />{C
1918 - Rotria zawiera sojusz z Demokratyczną Republiką Surmenii.<br />{C
1918 - 1946 - odbudowa zniszczeń wojennych, utworzenie państwowych szkół podstawowych w miejsce szkół parafialnych i szkół średnich w miejsce szkół przykatedralnych.<br />{C
1948 - śmierć Feliksa III. Patriarchą zostaje Sylwester III.<br />{C
1948 - 2007 - wprowadzenie kapitalizmu, prywatyzacja wielu przedsiębiorstw państwowych, wprowadzenie wolnego rynku.<br />{C
1956 - spór na temat niektórych dogmatów z duchownymi surmeńskimi. Schizma surmeńska, powstaje Surmeński Kościół Chrześcijański.<br />{C
1998 - śmierć Sylwestra III. Jego następcą zostaje Paweł Sylwester I.<br />{C
1998 - 2007 - powstanie ze względów politycznych tzw. Kościołów narodowych w Austro-Węgrzech i w Tyrencji.<br />{C
27.06.2007 - śmierć Pawła Sylwestra I. Jego następcą zostaje patriarcha Victor. następuje połączenie z Surmeńskim Kościołem Chrześcijańskim. Powstaje I Państwo Kościelne Rotria.<br />{C
28.07.2007 - abdykuje patriarcha Victor. Jego następcą zostaje Innocenty I.<br />{C
2007 - abdykuje Innocenty I. Nowym patriarchą zostaje Pius I.<br />{C
2007 - abdykuje Pius I. Nowym patriarchą zostaje Klemens I.<br />{C
2007 - Klemens I abdykuje po kilku dniach. Władza przechodzi w ręce Kamerlinga Victora de Zepp.<br />{C
28.11.2007 - Regent - Dyktator Victor de Zepp ogłasza upadek Państwa Kościelnego Rotria.<br />{C
28.11.2007 - 16.02.2008 - Rotria nie istnieje.<br />{C
16.02.2008 - Arcyksiążę Karl Gregor Habsburg-Lothringen von Steier przyjmuje imię Innocentego II i ogłasza odrodzenie Rotrii.<br />{C
15.03.2008 - oficjalne odrodzenie II Państwa Kościelnego Rotria. Konklawe i koronacja Innocentego II na patriarchę. Zmienia on imię na Klemens II.<br />{C
17.03.2008 - utworzenie Uniwersytetu Rotrii.<br />{C
15.05.2008 - powołanie nowego rządu.<br />{C
15.09.2008 - koniec pontyfikatu Klemensa II. Rozpoczyna się konklawe.<br />{C
22.09.2008 - początek pontyfikatu nowego Patriarchy, którym zostaje Xardas kard. von Griningen, przyjmując imię Aleksandra I.<br />{C
15.02.2009 - abdykacja Aleksandra I.<br />{C
18.02.2009 - ogłoszenie wyboru Karla Gregora Lotaryńskiego na Patriarchę; przyjął imię Sykstusa I.<br />{C
22.08.2009 - konklawe wybiera po raz drugi Karla Gregora, który rozpoczyna rządy z imieniem Sykstusa II.<br />{C
27.09.2009 - śmierć Sykstusa II. Poczatek Konklawe.<br />{C
2.10.2009 - poczatek pontyfikatu Karco kard. de Zeppa, który przyjął imię Hadriana I.<br />{C
2.01.2010 - koniec pontyfikatu Hadriana I. Konklawe.<br />{C
6.01.2010 - ogłoszenie wyboru Jego Eminencji Lorenza kard. de Medici na Patriarchę; przyjął imię Piusa II.


09.01.2010 - poczatek obrad Soboru Trydenckiego.
Kamerling - Jego Eminencja Aurelio de Medici y Zep


10.03.2010 - Wielka Reforma Sekularyzacyjna. Nowa Konstytucja i Statut Kościoła.
Sekretarz Stanu - Jego Ekscelencja Pio Maria Cesare de Medici


08.04.2010 - na Złotym Tronie ponownie zasiada Patriarcha Pius II.
Mecenas Patriarszy - Wielebny Joahim von Ribentrop von Sarm


08.07.2010 - zakończenie pontyfikatu Piusa II.
Gonfaloniere Wojsk Patriarszych - Andream von Salza


<span style="text-align:center;">13.07.2010 - Patriarchą zostaje obrany Jego Eminencja Michael von Lichtenstein. Przybiera On imię Celestyna I. </span>
'''WŁADZA SĄDOWNICZA'''


<span style="text-align:center;">16.07.2010 - Sobór Laterański IV.</span>
Patriarcha Państwa Kościelnego Rotria - Jego Świątobliwość Pius Leon II


<span style="text-align:center;">16.08.2010 - uchwalenie Bulli Maximy. </span>
Inkwizytor Świętej i Powszechnej Inkwizycji - Jego Eminencja Hieronim SIeniawski


<span style="text-align:center;">17.10.2010 - ponowny wybór Jego Świątobliwości Celestyna I na Patriarchę Rotrii. </span>
'''DWÓR PATRIARSZY'''


<span style="text-align:center;">11.11.2010 - Sobór Powszechny. Początek reform fabularyzacyjnych.</span>
Wikariusz Generalny Stolicy Apostolskiej - Jego Ekscelencja Taddeo van Hälsing-Marcjan-Chojnacki von Hippogriff-Piccolomini
 
== Władza ==
Władza zwierzchnia należy do Patriarchy, który jest wybierany co sześć miesięcy w konklawe. Władza wykonawcza do Patriarchy i Kurii Rotryjskiej. Władza ustawodawcza do Signorii Rotryjskiej. Władza sądownicza należy do Sygnatury Apostolskiej. Patriarcha powołuje Dowódcę Gwardii Apostolskiej, Trybunów i Kamerlinga oraz Wicekanclerza, a Wicelkanclerz innych ministrów. Patriarcha może także samodzielnie powołać wszystkich człnków rządu. Jedyną instytucją ważniejszą od Patriarchy jest Sobór, na który mają wstęp wszyscy obywatele rotryjscy.


'''WŁADZA WYKONAWCZA'''<br />{C
Szambelan Patriarszy - Wielebny Stanisław Dmowski
Patriarcha - Jego Świątobliwość Aleksander III<br />Kamerling - Cesare Donato Orsini<br />Wicekanclerz - Giovanni Ganganelli<br />Sekretarz Stanu - Marco Sforza<br />Mecenas Patriarszy - Pafnucy von Pyongyang<br />Gonfaloniere Wojsk Patriarszych - Cesare de Medici


'''WŁADZA SĄDOWNICZA'''<br />Trybuni Sygnatury Apostolskiej - Aleksander III (Lorenzo de Medici), Adriano Boccasini<br />
== Linki==
[http://www.rotria.boo.pl/ Strona Stolicy Apostolskiej]


{C
[http://www.rotria.boo.pl/kwirynal/index.html Strona Pałacu Kwirynalskiego]
'''WŁADZA USTAWODAWCZA'''<br />{C
Przewodniczący Signorii Rotryjskiej - Cesare Donato Orsini<br />


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 270: Linia 67:
* [[Rotrio-Katolicyzm]]
* [[Rotrio-Katolicyzm]]


{{Kontynent Wschodni}} {C
{{Kontynent Wschodni}}
{C
[[Kategoria:Państwa]]
[[Kategoria:Państwa]]
[[Kategoria:Rotria|*]]
[[Kategoria:Rotria|*]]

Aktualna wersja na dzień 09:53, 21 mar 2020

Rotria
III Państwo Kościelne Rotria
Język(i) urzędowe polski, łacina
Stolica Apostolskie Miasto Rotria
Ustrój polityczny teokracja elekcyjna
Głowa państwa
 Jego Świątobliwość Patriarcha Rotrii Sylwester I
Szef Rzadu
 Wicekanclerz Brak
Religia państwowa Rotrio-Katolicyzm
Uzyskanie niepodległości 15 marca 2008
Waluta 1 lir rotryjski = 100 centisimów rotryjskich
Hymn państwowy Inno Pontificio
Kod samochodowy ROT
Domena internetowa Micronatio Forum Micronatio

Rotria - (oficjalnie Państwo Kościelne Rotria) Stolica Apostolska, kontynuacja I Rotrii położona na Kontynencie Wschodnim. Siedziba Kościoła Rotryjskiego Rotrio-Chrześcijaństwo.

Historia internetowa

Państwo zostało założone 27 czewca 2007 roku. Powstało z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego i Katolickiego Kościoła Tyrencji. Podczas pierwszego konklawe, na Patriarchę został wybrany Victor Surmun, przyjmując imię Victora I. Po miesiącu rządzenia, Jego Świątobliwość Victor abdykował (28 lipiec 2007), a nową głową państwa i Kościoła został obrany Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Innocentego I. Powodem abdykacji Victora I była prawdopodobnie tzw. afera konkordatowa. Mianowicie trwający za jego pontyfikatu Sobór zezwolił duchownym rotryjskim na pełnienie funkcji publicznych. Ta decyzja spowodowała zerwanie konkordatu przez Victorio Mortuusa, Premiera Węgier. Prymas Monarchii został jednak zapewniony, że A-W nie podejmą żadnych kroków zbrojnych wobec Państwa Kościelnego. Tego samego dnia, kiedy zerwano konkordat, Victor I abdykował. Natychmiast rozpoczęło się konklawe, a 29 lipca kardynał Hans von Lezner ogłosił światu o wyborze nowego Biskupa Rotrii, Innocentego I. Patriarcha starał się załagodzić napięcie pomiędzy Rotrią a Monarchią A-W. Niestety, ostra słowa, które w czasie tego konfliktu padły po obu stronach, doprowadziły do nadania statusu ,,persona non grata” na terenie Monarchii wszystkim biskupom rotryjskim. Patriarcha wciąż usiłował załagodzić sytuację co udało się mu ostatecznie 31 lipca, kiedy Rząd Węgier zniósł tenże status, otworzył dla Kościoła granice Węgier oraz zobowiązał się do podpisania konkordatu w miarę reform w Rotrii. Był to niewątpliwy sukces JW Innocentego I (JW – Jego Wielebności, taki tytuł nosili dawniej Biskupi Rotrii). Podczas jego panowania zmieniło się także wiele rzeczy – m.in. powstał Kodeks Prawa Kanonicznego, podpisano wiele konkordatów. Rządził przez okres trzech miesięcy, bowiem tyle trwał wtedy pontyfikat Patriarchy. Również za jego pontyfikatu doszło do śmierci pierwszego z tzw. Ojców Kościoła, a więc twórców Kościoła Rotryjskiego. Po jego śmierci Innocenty I ogłosił żałobę narodową. Dnia 18.08.07 roku Państwo Kościelne Rotria weszło do Unii Kontynentu Wschodniego, natomiast 30.08.07 roku powołano Wspólnotę Paktu Wiedeńskiego. Okres rządów Innocentego I jest zwany czasem renesansu. Kościół Rotryjski był wtedy organizacją religijną, która posiadała najwięcej wiernych w całym v-świecie. Również za jego pontyfikatu powstały podwaliny późniejszej hierarchii tj. utworzono godność Kamerlinga w miejsce Kanclerza. Po upływie pontyfikatu Innocentego I na jego następcę obrano Luisa Adonju, który przyjął imię Piusa I. Niedługo po tym wydarzeniu zmarł Kamerling - Hans von Lezner, który był prawą ręką Biskupów Rotrii. Kilka dni później abdykował Pius I, a nowym patriarchą został wybrany ponownie Gregor Richard von Kaiser, przyjmując imię Klemensa I. Po paru dniach jednak także abdykował, zostawiając władzę Kamerlingowi - Victorowi de Zepp, który rządził do upadku Rotrii jak Regent-Dyktator. Właśnie on ogłosił oficjalny upadek I Państwa Kościelnego Rotria w dniu 28 listopada 2007 roku.

Po ośmiu miesiącach od upadku państwa wróciła nadzieja na odrodzenie. Karl Gregor Richard von Habsburg, były Patriarcha, zapoczątkował dzieło. Dnia 15 marca 2008 roku w Bazylice Laterańskiej, pozostałej za czasów I Państwa Kościelnego Rotria, znów rozbrzmiały głosy dzwonów, wzywających wszystkich wiernych na koronację nowego Patriarchy. Został nim ten, który zainicjował odbudowę, a więc Karl Gregor Richard von Habsburg. Przyjął imię Klemensa II. Od tego momentu Państwo Kościelne zaczęło się rozwijać. Konstytucja zakładała sześciomiesięczny pontyfikat dla Biskupa Rotrii. Pierwsze pół roku pozwoliło Stolicy Apostolskiej odbudować pozcyję: powstał Uniwersytet, skompletowano rząd – Rady Pomocnicze Wewnętrzną i Zewnętrzną zmieniono na Kolegium Apostolskie i Kolegium Kardynalskie. Po upływie pontyfkatu nowym Patriarchą obrany został kardynał Xardas von Griningen, przybyły do Rotrii w dniu koronacji Klemensa II. Ów przybrał imię Aleksandra I i rządził Rotrią przez przeszło 5 miesięcy, po czym – z powodów realnych – abdykował. Jego panowanie zaowocowało podpisaniem kilku konkordatów, ale także atakiem hakerskim na stronę Rotrii. Dzięki szybkości Patriarchy już kilka godzin później strona znów działała. Po abdykacji Aleksandra I, Konklawe osadziło na tronie Biskupa Rotrii kardynała Karla Gregora Richarda Habsburga Lotaryńskiego, który przyjął imię Sykstusa I. Jego Kamerlingiem i prawą ręką został poprzedni Patriarcha. Ze swych rządów Sykstus I przeprowadził reformę, wprowadzając Bullę Węgielną. Likwidowała ona: Kolegium Kardynalskie, Kolegium Apostolskie i Kongregację Świętego Oficjum – organ sądowniczy, a na ich miejsce wprowadzała: Prefekturę Generalną (na czele z Prefektem Generalnym, któremu podlegali Legat Patriarszy, Kanclerz Skarbu i Prefekt ds. kultury), Konsylium Apostolskie (w którym nie zasiadali, jak w Kolegium Apostolskim, wszyscy biskupi, lecz trzech wybranych Oficjałów), oraz Trybunał Rotryjski (jako organ sądowniczy). Niedługo po przeprowadzeniu tych reform skończył się pontyfikat Sykstusa I, który jednak został wybrany na Złoty Tron ponownie. W dniu, w którym miał jako Sykstus II zasiąść na tronie Rotrii, zasłabł w drodzę na koronację, a następnego dnia zmarł. Marco kardynał de Zepp (dawniej Xardas von Griningen) pochował go uroczyście i prowadził obrady kolejnego Konklawe, które w jego ręce powierzyło tron Biskupa Rotrii. Ów zasiadł na nim jako Hadrian I. Od początku jego pontyfikatu podpisano kilka konkordatów, do Prefektury Generalnej wprowadzono Prefekta Spraw Wewnętrznych i Nauki oraz Prefekta Spraw Obywatelskich i Promocji, przywrócono Kongregację Świętego Oficjum, która jednak stała się organem dbającym o jedność i czystość Kościoła oraz uzupełniono Bullę Węgielną o kilka zapisów w stosunku do pierwszej wersji z czasów Sykstusa I. Hadrian I panował do 2 stycznia 2010 roku. Kolejne Konklawe osadziło na tronie księcia kardynała Lorenzo de Medici, który przybrał imię Piusa II. Za jego czasów odbył się Sobór w Trydencie, przeprowadzona została Wielka Reforma Sekularyzacyjna oraz przyjęto nową Konstytucję i Statut Kościoła. Następne Konklawe ponownie obrało Piusa II,m który panował kolejne trzy miesiące. Po upływie jego pontyfikatów wyłoniono następcę w osobie księcia kardynała honorowego Michaela von Lichtensteina, który przyjął imię Celestyna I. Pontyfikat tego Patriarchy wiąże się z początkiem tzw. fabularyzacji. Kościół Rotryjski odszedł od chrześcijaństwa i starał się stworzyć własną fikcyjną religię. Zmieniła się hierarchia, pojawiły się Kręgi Wtajemniczenia i inne nowości, które początkowo cieszyły się poparciem wiernych. Z czasem jednak zaczął się rodzić opór. Po upływie pontyfikatu Celestyn I został wybrany raz jeszcze, nie zmieniając swego imienia. Jego następcą grono elektorów obrało księcia kardynała Cosimo de Medici, który objął tron jako Leon I. Kolejne Konklawe Patriarchą obrało jego ojca, księcia kardynała Lorenzo de Medici, który przyjął imię Aleksander II. Po trzech miesiącach pontyfikatu tego Patriarchy wybrano jego następcę w osobie księcia kardynała Cosimo de Medici (Ewaryst I). Rządy tych trzech Patriarchów to powolny wzrost niechęci wobec fabularyzacji i spadek aktywności obywateli Stolicy Apostolskiej. Część duchownych ostatecznie wypowiedziała Patriarsze posłuszeństwo. Czas ten i wydarzenia są znane jako schizma gnieźnieńska (od miejsca obrad soboru, na którym zebrali się opozycjoniści). Kolejne Konklawe, które zebrało się trzy miesiące później, wybrało go ponownie – zmienił jednak imię i tym razem władał jako Innocenty III. Za kolejne trzy miesiące Konklawe wybrało znów księcia kardynała Lorenzo de Medici, który zasiadł na tronie rotryjskim pod imieniem Aleksandra III. Sprawował władzę przez dwie kadencje do 17 marca 2013 roku. Konklawe obrało na jego następcę kardynała Franciszka von Habsburga, który dzierży tiarę do dziś. Pontyfikat Innocentego III to czas, kiedy zdecydowano się na powrót do korzeni – do Rotrii chrześcijańskiej. Na łono Kościoła powrócili ci, którzy zbuntowali się. Reformy doprowadziły do uchwalenia nowej ustawy zasadniczej, Bulli Exsurge Domine, która z pewnymi zmianami obowiązuje do dziś. Kościół Rotryjski powrócił do korzeni chrześcijańskich, przywrócono także starą hierarchię kościelną – zajął się tym Sobór Florencki, zwołany przez Jego Świątobliwość Innocentego III. Później I Synod Plenarny w Pałacu Kwirynalskim ostatecznie uregulował sprawy dotyczące Kościoła Rotryjskiego i jego funkcjonowania. Później nastał okres powolnego spadku świetności Rotrii. Po Aleksandrze III został wybrany kard. Habsburg, który przyjął imię Sykstusa III. Był to spokojny pontyfikat. Po nim nastał Pius III, czyli Cesare kard. de Medici. Starał się umocnić Państwo Kościelne i trzeba przyznać, że zrobił to dobrze. Ten oto Patriarcha zakończył obrady II Soboru Trydenckiego. Po spokojnym pontyfikacie, który zakończył się 20 marca 2014, kardynałowie dokonali wyboru nowego Patriarchy. Pierwszy raz w historii Rotrii został nim kandydat z po za Kolegium Kardynalskiego. Został nim biskup Tommaso Domenico Mancini, dominikanin, który przyjął sobie imię Innocentego IV. O jego elekcji świat dowiedział się 24 marca 2014 roku. Był to dziwny okres, w którym dochodziło do wielu buntów. Wystąpił przeciw Patriarsze m.in. Fabio Belmonte, multikonciarz, którego dzisiaj znamy jako Aleksandra IV. Doszło do abdykacji po której na Stolicę Pawłową został wybrany Lorenzo de Medici jako Leon II. Były to dobre rządy, jednak po nieudanym spisku masońskim, w którym udział brali także duchowni rotryjscy. Błędem jest, że obecny wśród nich śp. kan. Guliano Montini, był spiskowcem. Montini, nieświadomy (myślał, że ma pozwolenie Patriarchy), został wrobiony weń przez kilku innych duchownych m.in. przez Nicolausa Stefano Dredera. Niedługo po nałożeniu na masonów ekskomuniki zmarł. Następnie na tronie Patriarszym zasiadł kard. Habsburg jako Pius IV. Był to okres ciężki dla Rotrii. Ekskomunikowano kilku duchownych. Doszło do buntu, na którego czele stał Tomasso Mancini. Obalili bezwzględne rządy dyktatorskie. Pius IV i jego poplecznicy, a więc Cesare de Medici i Pio Maria Facibeni zostali zabici, a w rzeczywistości popełnili samobójstwo. Konklawe, w którym udział wzięli wszyscy prezbiterzy rotryjscy w ramach obrad Soboru Laterańskiego wybrali Cosimo de Mediciego na Patriarchę, który przybrał imię Klemensa III.

Historia wirtualna

Dostępna tutaj

Klimat

Kościół Rotryjski oraz Stolica Apostolska hierarchią, zwyczajami i kulturą nawiązują do epoki renesansu, jednak przy tym oba podmioty osadzone są w realiach XXI wieku jak większość mikronacji.

Władza

Władza zwierzchnia należy do Patriarchy, który jest wybierany co cztery miesiące w Konklawe przez kardynałów. Władza wykonawcza należy do Patriarchy i Kurii Rotryjskiej. Władzę ustawodawczą sprawują Patriracha i zwołane przez niego Konsystorz Kardynalski, Synod Biskupów, Sobór Powszechny. Judykatywa leży w gestii Sygnatury Apostolskiej. Głowa Państwa i Kościoła powołuje członków Kurii, Inkwizytora, Kamerlinga, Wikariusza Generalnego oraz członków Dworu. Jedyną instytucją ważniejszą od Jego Świątobliwości jest Sobór.

WŁADZA WYKONAWCZA
Patriarcha - Jego Świątobliwość Pius Leon II

Kamerling - Jego Eminencja Aurelio de Medici y Zep

Sekretarz Stanu - Jego Ekscelencja Pio Maria Cesare de Medici

Mecenas Patriarszy - Wielebny Joahim von Ribentrop von Sarm

Gonfaloniere Wojsk Patriarszych - Andream von Salza

WŁADZA SĄDOWNICZA

Patriarcha Państwa Kościelnego Rotria - Jego Świątobliwość Pius Leon II

Inkwizytor Świętej i Powszechnej Inkwizycji - Jego Eminencja Hieronim SIeniawski

DWÓR PATRIARSZY

Wikariusz Generalny Stolicy Apostolskiej - Jego Ekscelencja Taddeo van Hälsing-Marcjan-Chojnacki von Hippogriff-Piccolomini

Szambelan Patriarszy - Wielebny Stanisław Dmowski

Linki

Strona Stolicy Apostolskiej

Strona Pałacu Kwirynalskiego

Zobacz też

Źródło: „https://wiki.mikronacje.info/index.php?title=Państwo_Kościelne_Rotria_II&oldid=52701”