Królestwo Scholandii

Scholandia

Pełna nazwa	Królestwo Scholandii
Adres strony	www.scholandia.org
Język(i) urzędowe	Polski, rosyjski, ukraiński, niemiecki, angielski
Liczba Ludności	110(51 obywateli + 59 mieszkańców)
Powierzchnia	753 458 km²
Stolica	Scholopolis
Ustrój polityczny	Monarchia Konstytucyjna
Głowa państwa	Król Piotr Abogard Scholandzki
Szef rządu	Premier Hrabia Adrianopola Mat Max von Salvepol
Minister Spraw Zagranicznych	Margraf Elfidias Kuba Pakulski von Salvepol
MSWiA	Pablo Neruda von Salvepol-Landecki
MK	[[Marcin Landecki|Hrabia Inselburga Marcin Landecki von Salvepol]
MFiG	Jerzy Mordecki
Święta państwowe	14 grudnia - dzień Korony Królestwa Scholandii, 4 lipca - uroczystość św. Ulryka, Patrona Szwabii i Scholandii
Świeta cywilne	1 stycznia - Nowy Rok
Święta religijne	Pascha (Wielkanoc), 25 grudnia - Narodzenie Chrystusa
Podział administracyjny	5 prowincji (Arden i Inselia, Bergia i Elfida, Darea i Scholia, Delta i Proftazja, Dolia i Faerie)
Waluta	1 Armin = 100 Iwonek
Hymn państwowy	„Boże, Ojcze wszystkich ludów”.
Krótki opis:	państwo należące do "Wielkiej Trójcy" własny system gopodarczy rozwinięta kultura, polityka, edukacja wysoki poziom edukacji wysoki poziom dyskusji
Kod wg. FPM	SCH

Scholandia - jedno z polskich wirtualnych państw (mikronacji). Królestwo Scholandii, położone we wschodniej części Wirtuazji - największego kontynentu Wirtualnego świata, powstało we wrześniu 2002 na ziemiach trzech starych kultur tego kontynentu: Prescholijskiej, Deltyjskiej i Elfickiej. Scholandia jest monarchią konstytucyjną z parlamentarno-gabinetowym systemem sprawowania władzy. Głową Państwa jest Król Piotr Abogard Scholandzki, który został wyznaczony na następcę tronu przez drugiego Króla Scholandii Ulryka Dariusza Scholandzkiego, aktualnym zaś Premierem Królewskiego Rządu Scholandii Hrabia Adrianopola Mat Max von Salvepol. Wzajemne odniesienia władz państwowych określa Konstytucja Scholandii, przyjęta przez Parlament 31. stycznia 2008. Zawarte są w niej zarówno prawa obywatelskie, jak i klasyczne reguły trójpodziału i wzajemnej niezależności władz (ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej). Walutą kraju jest armin (1 armin - 100 iwonek). W odniesieniu do systemu życia społecznego i gospodarczego Scholandię można określić jako kraj liberalny, który wspiera inicjatywę swoich obywateli, natomiast nie trwoni środków na bezskuteczną pomoc społeczną.

Mapy

Mapa fizyczna

Mapa administracyjna

Krótki rys historyczny Królestwa Scholandii

W chwili, gdy Książę Armin Frederik wraz ze swymi towarzyszami objął w posiadanie ziemie dzisiejszej Scholandii była ona pusta. Liczne zabytki materialne świadczą jednak o kilku wielkich kulturach, które się na niej rozwijały. Wszystkie one musiały paść - zapewne jednocześnie - ofiarą jakiejś zarazy albo innego kataklizmu, który dotknął jedynie ludzi, a niektóre ich dzieła materialne pozostawił nietknięte podobnie jak cudowną przyrodę tych ziem. Stało się to zapewne niedawno, gdyż wiele budynków użyteczności publicznej nie zdążyło nawet popaść w ruinę. Nie wiemy jaki był charakter tej katastrofy, choć uczeni scholandzcy zaczynają wysuwać pewne teorie. W każdym razie to samo stało się z mieszkańcami całego kontynentu i leżących w pobliżu wysp. Ich dzisiejsi mieszkańcy objęli je w posiadanie mniej więcej w tym samym czasie, w którym powstawała Scholandia. Dlatego historia ziem, na których powstała Scholandia musi być żmudnie odtwarzana z wielkim wysiłkiem ponieważ uczeni nie zdołali bowiem dotąd odkryć sposobu, w jaki nasi poprzednicy zapisywali i przekazywali sobie informacje. Historią Scholandii oraz ziem, na której istnieje państwo zajmuje się Fakultet Historyczny Królewskiego Uniwersytetu Scholandii.

Kultura Prescholijska

Powstała i rozwijała się w średnim i dolnym biegu rzeki Scholii na terenach dzisiejszych prowincji Scholijskiej i Kanijskiej od około IX wieku. Bardzo prawdopodobne, że przed nią istniały na tym terenie jeszcze inne organizmy państwowe lub plemienne. Niektóre zabytki, zwłaszcza istnienie wyraźnego centrum władzy w starym centrum stolicy świadczą, iż państwo prescholijskie musiało być dość silnie scentralizowaną monarchią. Utrzymywało ono silne związki handlowe z wyspami Insulańskimi oraz z wnętrzem kontynentu, o którego mieszkańcach niewiele jeszcze wiadomo. Główna religia tego państwa musiała być bardzo zbliżona do głównych nurtów średniowiecznego chrześcijaństwa. Świadczą o tym późnoromańskie i gotyckie zabytki sakralne, które w dobrym stanie przechowały się do dziś. Jest wysoce prawdopodobne, że chrześcijaństwo w swojej wersji bliskiej katolicyzmowi zostało tu przyniesione przez Europejczyków, którzy w nieznany sposób osiągnęli nasz wirtualny kontynent minimum 800 lat przed pierwszymi osadnikami późniejszej Scholandii. Jednak to nie oni stworzyli prescholijską kulturę choć znacznie ją wzbogacili. Liczne ślady materialne świadczą o istnieniu równolegle, obok głównego wyznania, innych miejsc i sposobów kultu. Cywilizacja prescholijska była więc tolerancyjna. Jej kultura rolnicza stała na wysokim poziomie i nie brakło w niej bardzo rozwiniętych maszyn rolniczych oraz opanowała też na pewno umiejętność wytwarzania energii elektrycznej. Niestety nie stworzyła systemu trwałych dróg, co na pewno przeszkodziło w handlu i komunikacji. Ten brak wyrównuje dziś ogromny wysiłek inwestycyjny Królestwa Scholandii.

Kultura Delty

U ujścia Borysfenesa (na północy kraju) istniała inna, konkurencyjna wobec prescholijskiej cywilizacja. Wiadomo o niej na razie jeszcze mniej. Niemniej na pewno miała ona własną religię (monoteistyczną lecz nie pozostającą pod wpływami chrześcijaństwa). Poszczególne ośrodki miejskie wykazują duże różnice w sposobie budownictwa sakralnego i położenia tych budowli. Państwo Delty było najprawdopodobniej luźną konfederacją plemion czy ludów i kilkunastu bogatych miast, które jednak musiały być od dawna w jakiś sposób zjednoczone, gdyż brak jakichkolwiek śladów nowożytnych wojen między nimi. Jego siłą była obfitość żywności i bogate złoża żelaza. Prawdopodobnie to właśnie hutnictwo doprowadziło deltę do potęgi. Współczesne władze prowincjonalne Delty zamierzają otworzyć własny Instytut Historii (regionalnej) - zapewne więc już wkrótce będzie można powiedzieć o tej starej kulturze znacznie więcej.

Kultura "Elficka"

Nie przypadkowo jedna z prowincji w sercu Scholandii nosi nazwę Elfidy. Rozwijała się w niej bowiem jeszcze jedna kultura, którą badacze określają nazwą elfickiej. Wykazuje ona bowiem w swych materialnych śladach zdumiewające podobieństwa do obrazu świata, zawartego w książkach J.R.R. Tolkiena. Niektóre budowle są jakby żywcem przeniesione z jego opowieści. W pozostałościach tej właśnie kultury zachowały się jedyne ślady pisma, które jest uderzająco podobne do znaków pisma elfów z jego opowieści. Pisma tego jeszcze nie udało się odczytać. Stowarzyszenie Nowoelfickie ma zamiar stworzyć naukową katedrę Historii Śródziemia, która zajmie się tym wątkiem scholandzkich dziejów. Na dziś wiadomo zaledwie o kulcie mieszkańców Elfidy: ich religia była ściśle scentralizowana, a jej obrzędy odbywały się w miejscu, które dziś nazywane jest Górą Elfów, a która jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Scholandii.

Geografia

Królestwo Scholandii, składające się z 5 prowincji, ma obszar 753 458 km2, który zamieszkuje niemal 23 miliony wirtualnych obywateli i ok. 300 obywateli aktywnych. 20 osób posiada prawo stałego pobytu na terenie Królestwa. Największym miastem Królestwa i jego stolicą jest Królewskie Miasto Scholopolis (1.153.847 mieszkańców), inne ważne ośrodki to: Alexiopolis, Internetia, Kanikograd, Elfidias. W sumie na terenie Królestwa znajduje się 5 Miast Otwartych (dysponujących własną stroną, planem, systemem sprzedaży parcel oraz potrzebną do zamieszkania infrastrukturą). Położenie kraju i jego południkowa rozciągłość czyni go nie tylko zasobnym w naturalne bogactwa, ale także niesłychanie ciekawym geograficznie i turystycznie terenem. Wysokie Góry Hochberg (najwyższy szczyt, Pik Optimizma, ma wysokość 4951 m. n.p.m.), Archipelag Inselisjki, wielkie górskie i nizinne jeziora, gęste lasy Elfidy oraz wspaniała fauna (także czysto wirtualna, jak Tomanik Laskowy czy Pupilek scholandzki) w powiązaniu ze wspaniałymi zabytkami historycznych kultur oraz korzystnym klimatem czynią nasz kraj wymarzonym celem turystycznym.

Kultura

Trudno wymienić wszystkie instytucje kulturalne. Najważniejsze z nich to: Filharmonia, Teatr w Królewskim Mieście Scholopolis, Teatr Miejski w Elfidias, Amfiteatr w Alexiopolis, Muzeum Królewskie na Zamku, Muzeum Kultury Rycerskiej, Muzeum Grafiki (Narodowe), Muzeum Abstrakcji, Muzeum Karykatury Politycznej, Muzeum Starych Stron Scholandii, Muzeum Kultury Elfickiej, Aurea Dicta czy też Galeria Scholandczyków, gdzie są zgromadzone zdjęcia i ankiety wielu Scholandczyków.W KS funkcjonuje również MDA - Mały Dom Aukcyjny,gdzie mieszańcy mogą licytować dzieła sztuki. Ważnym wydarzeniem kulturalnym są obchody Dnia Św.Ulryka, patrona Scholandii 4 lipca, doroczna Rocznica Powstania Królestwa oraz Dzień Korony Królestwa Scholandii przypadający 14 grudnia. Bardzo ważnym elementem kultury Królestwa Scholandii są odznaczenia i tytuły szlacheckie. Swoich zasłużonych obywateli Królestwo wyróżnia i nagradza orderem św. Ulryka (w czterech klasach), Medalem Królewskim za Zasługi i Medalem Rządowym za Zasługi. Dla obywateli, których wkład w życie Scholandii jest znaczny i trwały najwyższą formą wyróżnienia jest nobilitacja czyli uszlachcenie. Zgodnie z Dekretem królewskim o tytułach arystokratycznych i szlacheckich z dnia 25 lutego 2009 roku i nową Konstytucją z dnia 31 stycznia 2008 roku tytuły te dzielimy na Tytuły arystokratyczne i szlacheckie.

• Tytuły arystokratyczne:
  • Książę (krwi). Tytuł przysługuje wyłącznie synom i córkom panującego monarchy.
  • Książę.
  • Margrabia.
  • Hrabia.
• Tytuły szlacheckie:
  • Baron.
  • Baronet.
  • Kawaler.

Kobiety nobilitowane używają identycznych tytułów w wersji żeńskiej, to jest: Księżna, margrabina, hrabina, baronessa, baronetessa, dama.

Edukacja

Edukacja Scholandii to przede wszystkim KUS - Królewski Uniwersytet Scholandzki, z wieloma Wydziałami: Wojskowym, Prawa i Administracji, Ekonomii Wirtualnej, Stosunków Międzynarodowych, Politechnicznym (w budowie), Interdyscyplinarnym Wydziałem Nauk Społecznych z Instytutami: Historii Scholandii, Teologii, Filozofii oraz Kultury. Każdy obywatel Scholandii oraz obywatele państw z którymi Królestwo Scholandii ma nawiązane oficjalne kontakty dyplomatyczne, może tu za darmo studiować, a nawet otrzymywać regularne stypendium. W Scholandii funkcjonuje również szkolnictwo podstawowe w postaci Liceum imienia Książąt Szwabii, w którym każdy mieszkaniec ma możliwość uzyskać maturę scholandzką, konieczną do otrzymania obywatelstwa scholandzkiego. Liceum ma już ponad 200 absolwentów. Chlubą nauki scholandzkiej jest Leksykon Scholandzki, najbardziej w wirtualnym świecie rozwinięte wydawnictwo encyklopedyczne, przekazujące wiedzę z zakresu wszystkich ważnych dziedzin życia publicznego Scholandii. Do wyższych uczelni, działających w przeszłości należą Politechnika Scholandzka i Akademia Sztuk Pięknych. W Królewskiej Szkole Podoficerskiej wiedzę zdobywają przyszli zawodowi wojskowi.

Infrastruktura

Na infrastrukturę Królestwa składają się: automatyczne: Narodowy Bank Scholandii, Scholandzki Skład Surowców, Bazar (Giełda Towarowa), Biuro Meldunkowe, Biuro Patentowe, Rejestr Nieruchomości, Febus,Scholandzka Giełda Papierów Wartościowych; półautomatyczne: Rejestr Firm, Biuro Pracy, Szpital.

Religia

Oprócz największego i związanego z powstaniem państwa Chrześcijańskiego Kościoła Scholandii działały w Scholandii także: Kościół Elficki, Synagoga Modernistyczna, Mroczny Zakon, Powszechny Scholandzki Kościół Pokutujący, Kościół Ludzi Jedności i Synagoga Wszechnicy.

Media

Czasopismo społeczno-polityczne "Życie", Agencja Prasowa "APSiK" oraz Scholandzka Agencja Prasowa". Ponadto wszystkie niemal prowincje i miasta posiadają na swoich stronach rubryki nowości lub wieści.

Lista dyskusyjna

Lista Dyskusyjna KS jest głównym miejscem dyskusji Scholandczyków. W ciągu niemal ponad sześciu lat jej istnienia przewinęło się przez nią ponad 25000 wiadomości.

Polityka

Polityka zagraniczna

Polityka zagraniczna Scholandii nakierowana jest na pokojowe współistnienie i współpracę państw wirtualnych. Wszystkie zasady polityki zagranicznej określa Doktryna polityki zagranicznej Scholandii. Królestwo stara się utrzymywać dobre stosunki ze wszystkimi ważnymi państwami wirtualnymi, aktywnie uczestniczy w tworzeniu instytucji wspólnych, choć za najważniejsze swoje dobro uważa całkowitą suwerenność. Szczególnymi kierunkami działalności zagranicznej Scholandii są: rozwijanie wymiany i współpracy z sojuszniczymi Królestwem Dreamlandu i Królestwem Natanii oraz integracja i wymiana kulturowa z innymi wirtualnymi narodami. Ponadto Scholandia utrzymuje oficjalne stosunki dyplomatyczne z Księstwem Sarmacji, Wielkim Księstwem Solardii, Cesarstwem i Królestwem Austro-Węgier oraz Królestwem Brugii, Konsulatem Tyrencji i Luminatu , Sułtanatem Al Rajn, Królestwem Elderlandu, Królestwem Nowalu.

Polityka wewnętrzna

W Scholandii kształtowana jest przez Parlament, składający się z pięciu posłów, wybieranych co 4 lata scholandzkie w wolnych i tajnych wyborach bezpośrednich. Aktualnie w Królestwie Scholandii działają dwie partie polityczne Nowa Demokracja oraz odrodzona Scholandzka Partia Demokratyczna. W wyborach mogą także uczestniczyć kandydaci niezależni (dla komitetów wyborczych wymagane jest zebranie trzech podpisów obywateli).

Siły Zbrojne Scholandii

Siły Zbrojne Scholandii, których nominalnym zwierzchnikiem jest JKM Piotr Abogard Scholandzki, składają się z czterech rodzajów wojsk: Lądowych, Powietrznych, Marynarki Królewskiej oraz Sił Specjalnych. Zadania sił zbrojnych określa Doktryna Obronna Scholandii. W razie ataku zadania sił zbrojnych określa Doktryna wojenna Scholandii.

Strony

Strona Scholandii